Του Γιώργου Νικολόπουλου
Προέδρου του Εθελοντικού Οργανισμού για τα δικαιώματα του Παιδιού «Κέλετρον Αγάπη για το Παιδί»
Ξεκινάμε για 3η χρονιά, μια ομάδα 25 περίπου άνθρωποι εφέτος ΠΟΥ:
……… θελήσαμε να μη μείνουμε απλοί παρατηρητές τώρα που κάποιοι αλαλάζουν ή πέφτουν στην κατάθλιψη μέσα στο γενικό ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας, δημόσιου αγαθού, δημόσιας υπηρεσίας, δημόσιας αξίας………
……….εμείς, προχωρήσαμε, συνεπαρμένοι από τη μαγεία ( κι εξαντλώντας τα όρια) του ερασιτεχνισμού, με πεποίθηση μας ότι όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες …..και δεν έχουν καμία ευθύνη για τον κόσμο μέσα στον οποίο μεγαλώνουν …..
……..ανταμώσαμε πρώτη φορά πριν 2,5 χρόνια, 15-20 άνθρωποι και βοηθάμε 45-50 παιδιά κάθε χρόνο, στις δύο Δομές μας (Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας παιδιών, παιδιά Δημοτικού Σχολείου και στο Ανοιχτό Δημιουργικό Σχολείο Καστοριάς (Κοινωνικό Φροντιστήριο) παιδιά Γυμνασίου – Λυκείου. Άνθρωποι από 3 γενιές (από 23 μέχρι 60 χρονών…..) τρελοί? ……..ωραίοι?……..τολμηροί?……ονειροπόλοι? ή απλά εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και εκπαιδευτικοί!
Κι αφού βρεθήκαμε, κοιταχτήκαμε καλά κι είπαμε
«Έχουμε μια αγκαλιά λόγους να το κάνουμε αυτό! Πάμε!!!!…»
Επειδή κάποιος από εμάς ονειρευόταν πολύ και πίστευε ότι μπορεί να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι!…….
Επειδή κάποιος από εμάς είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια διαφορετική ηθική!…
Επειδή κάποιος από εμάς, ένοιωθε μέσα του διαρκώς μια δύναμη, ένα όνειρο, μια επιθυμία να αλλάξει τα πράγματα, να αλλάξει την ζωή!…..
Επειδή κάποιος από εμάς ένοιωθε ότι με την ατελείωτη αυτή ώθηση, ο καθένας γίνεται κάτι παραπάνω από τον εαυτό του ! Γίνεται σαν…..πολλά άτομα σε ένα!
Επειδή κάποιος από εμάς ένοιωθε από την μια πλευρά, την προσωπική καθημερινή κόπωση, αλλά από την άλλη την αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που θέλει να απογειωθεί, να ξεκολλήσει από το βάλτο για να αλλάξει πραγματικά τη ζωή!…
Επειδή κάποιος από εμάς εκτός από την θλίψη που ένιωθε για τους φτωχούς, ήθελε να ανοίξει τα φτερά του για να δει αν είναι ακόμη ικανός να πετάξει…..
Επειδή κάποιος από εμάς ένοιωθε μόνος …. γιατί εκτός από τον καπιταλισμό και την πείνα υπάρχει και η μοναξιά ….
Επειδή κάποιος από εμάς μεγάλωσε μόνο με μάνα..
Επειδή κάποιος μεγάλωσε σε αλάνα….
Επειδή κάποιος από εμάς μεγάλωσε κι ένοιωσε ότι δεν του τα είχανε πει όλα ……
Επειδή κάποιος από εμάς ένοιωθε ότι ήταν ένας καλός άνθρωπος αλλά έτσι θέλησε να γίνει καλύτερος ……
Επειδή κάποιος από εμάς ήταν τόσο φτωχός που δεν ήθελε να γίνουν κι άλλοι, τόσο ……
Επειδή κάποιος από εμάς σκέφτηκε ότι η επανάσταση δεν έγινε χθες, ούτε σήμερα, ίσως ούτε αύριο , αλλά θα γίνει σίγουρα μεθαύριο…
Επειδή κάποιοι από εμάς καταλάβαμε ότι- «νυν και αεί» – είχαμε το χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης……
Εμείς φτιάξαμε το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Παιδιών (πιλοτικά) και το (Κοινωνικό Φροντιστήριο ) και συνεχίζουμε να την παλεύουμε μόνο για το χαμόγελο των μαθητών μας…………
Δεν είμαστε απλά φιλεύσπλαχνοι εθελοντές, Είμαστε κοινωνικοί αγωνιστές-οραματιστές της κοινωνικής αλληλεγγύης. Με την δράση μας, με το παράδειγμα μας προσπαθούμε να κάνουμε προληπτική κοινωνική ιατρική, για να μην θεριέψει ο κοινωνικός κανιβαλισμός.
Θέλουμε να δείξουμε σε όλους ότι υπάρχει η κοινωνική αλληλεγγύη για να μην νοιώθουμε μόνοι.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΘΕΙ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ!
Η αλληλεγγύη είναι η ελπίδα και το όπλο μας!!!
Γιατί θέλουμε να αλλάξουμε το κόσμο!!