Ανταλλακτήριο βιβλίων στον δρόμο! Γράφει η Αργυρώ Ξανθοπούλου
2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, η ημέρα γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), όπου σκοπό είχε να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Ορμώμενη από την μέρα αυτή και με περίσσια αγάπη προς τα βιβλία παραθέτω μια σκέψη – πρόταση .
Ανταλλακτήριο βιβλίων στον δρόμο!
Σε μια κοινωνία των πολιτών, πόσο ωραίο έναυσμα θα ήταν τέτοιου είδους δραστηριότητες ώστε να αλληλεπιδράσουν; Όπου η κοινωνική τους κινητοποίηση θα έχει ως αποτέλεσμα την διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της και το ταξίδι γνώσεων;
Σε κάποιους ίσως αυτή η ιδέα να είναι γνώριμη. Μια ιδέα που γεννήθηκε στο εξωτερικό στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Με την επανάχρηση δημόσιων εγκαταλελειμμένων κιβωτίων και ρολογιών της ΔΕΗ, που αντί να στέκονται ερείπια και άδεια ο κόσμος αποφάσισε να τα γεμίσει με βιβλία. Όσο περνούσε ο καιρός και τα χρόνια, αυτά εξελίχθηκαν και σχεδιάστηκαν καλύτερα.
Τα τελευταία χρόνια η ιδέα αυτή ήρθε και στην χώρα μας
Τέτοιες εναλλακτικές βιβλιοθήκες λειτουργούν ήδη στους Δήμους Κηφισιάς, Αθηναίων, Γλυφάδας, Χανίων καθώς και στο νερόμυλο Παλιάς Καβάλας.
Ανταλλακτικές βιβλιοθήκες που λειτουργούν 24 ώρες το 24, είναι δωρεάν, κάθε πολίτης έχει πρόσβαση, είναι αυτοδιαχειριζόμενες και δημόσιες.
Πώς λειτουργεί;
Στήνεται από τον εκάστοτε δήμο ένα σταντ- έπιπλο, με κάποια βιβλία ως αρχή. Στην συνέχεια όποιος θελήσει μπορεί να την προσεγγίσει ό,τι ώρα θέλει φέρνοντας ένα βιβλίο από το σπίτι και την προσωπική του συλλογή, να το αφήσει σε ένα από τα ράφια της , ανταλλάσσοντάς το με ένα άλλο.
Χαρίζει ένα και παίρνει ένα.
Το απόθεμά της βασίζεται αποκλειστικά στην ανταπόκριση των επισκεπτών της. Κάθε επισκέπτης μπορεί να αποτελέσει έναν εν δυνάμει χρήστη της βιβλιοθήκης.
Και αυτό ήταν όλο! Τόσο απλό και τόσο ενδιαφέρον.
Τα οφέλη
Εκτός του ότι κάθε πολίτης θα έχει ανα πάσα στιγμή πρόσβαση σε μια πληθώρα βιβλίων (ας μη ξεχνάμε την οικονομική κατάσταση της χώρας μας ) θα αποτελέσει :
ένα κοινωνικό πείραμα ευθύνης με στόχο την προαγωγή του αισθήματος κοινωνικής προσφοράς και αλληλεπίδρασης ,
θα εξελίξει την κοινωνική αλληλεπίδραση που μπορεί να επιτευχθεί μέσω των βιβλίων
θα αναπτύξει αισθήματα ευθύνης και τέλος,
θα κάνει το βιβλίο παιχνίδι και όχι υποχρέωση όταν το παιδί ή ακόμη και μια ομάδα μαθητών , θα κληθούν να τα βρουν παίζοντας το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού!
Το παιδί κοντά στο βιβλίο. Ο πολίτης κοντά στην γνώση.
Ίσως με μια διαφορετική ματιά πολλά μπορούνε να αλλάξουν….
Ξανθοπούλου Θ. Αργυρώ Σπουδάστρια Δημοσιογραφίας ΔΙΕΚ Κοζάνης
