Η ένσταση που κατέθεσαν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής δεν έγινε δεκτή από τους διοργανωτές. «Είχαμε υποχρέωση απέναντι στον αθλητή και απέναντι σε όλους τους Έλληνες να δούμε ξανά το βίντεο για να μην υπάρξει καμιά αδικία απέναντι στον μεγάλο πρωταθλητή μας. Τελικά, η ένσταση δεν έγινε δεκτή”, δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος.
O Σπύρος Γιαννιώτης, έδωσε τον αγώνα της ζωής του και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 10.000 ανοικτού νερού με 1.52.59.8. Τον ίδιο ακριβώς χρόνο έκανε και ο Ολλανδός, Φέρι Βέερμαν, ο οποίος πήρε το χρυσό μετάλλιο. Οι κριτές χρειάστηκαν τη βοήθεια του «φώτο – φίνις» και πέρασε αρκετός χρόνος μέχρι να αποφασίσουν ποιος από τους δύο αθλητές θα αναδειχθεί χρυσός Ολυμπιονίκης.
Ο κορυφαίος Έλληνας κολυμβητής όλων των εποχών, σε ηλικία 36 ετών, πέτυχε έναν άθλο. Ανέβηκε στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων, στον τελευταίο αγώνα της ζωής του. Ο κολυμβητής είχε δηλώσει ότι αυτός θα ήταν ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του και φρόντισε να είναι ο καλύτερος. Με μία εντυπωσιακή αντεπίθεση στα τελευταία μέτρα κατάφερε να φτάσει τους προπορευόμενους και επιστρατεύοντας τις τελευταίες του δυνάμεις προηγήθηκε. Ο Ολλανδός, όμως, Φέρι Βέερμαν τον πλησίασε και πρόλαβε να ακουμπήσει πρώτος την ηλεκτρονική πλακέτα παρόλο που ο Έλληνας πρωταθλητής προπορευόταν.
Μιλάμε για κούρσα στην οποία έξι (!) αθλητές βρίσκονταν στην ίδια ευθεία στα τελευταία διακόσια μέτρα της κούρσας. Τότε ήταν που ο Σπύρος Γιαννιώτης “ανέβασε ταχύτητα” ξεφεύγοντας από το γκρουπ, δείχνοντας ικανό να πάρει αυτό που του είχε στερήσει η τύχη το 2012 στο Λονδίνο, τότε που τερμάτισε τέταρτος κι έχασε οριακά το μετάλλιο. Τότε που δεν άντεξε και λύγισε μετά το τέλος της κούρσας, δακρύζοντας για την ευκαιρία που χάθηκε.
Δεν ήταν όμως η τελευταία του λέξη, δεν την είχε πει ακόμη! Με καρδιά χιλίων λεόντων, σε ηλικία 36 ετών, ο Έλληνας πρωταθλητής πήρε διαφορά σχεδόν μισού μήκους σώματος από τους υπόλοιπους, βρέθηκε πολύ κοντά στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, αλλά ο Φέρι Βέερτμαν έκανε τρομερό τελευταίο πενηντάρι και για μια χεριά “άρπαξε” το χρυσό μετάλλιο.
«Στα τελευταία μέτρα είπα στον εαυτό μου: δώσε ότι έχεις και δεν έχεις. Είχα κλείσει τα μάτια και πήγαινα μηχανικά», δήλωσε στην κρατική τηλεόραση.
Ο 36χρονος πρωταθλητής αποκάλυψε ότι είχε κουραστεί πάρα πολύ και γι’ αυτό έφτασε «με ανάποδο» χέρι στον τερματισμό.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο. Άρχισα να το σκέφτομαι στα τελευταία 100 μέτρα. Το ολυμπιακό μετάλλιο ήταν για εμένα το απωθημένο τόσων χρόνων. Αυτό ήταν το όνειρό μου και ύστερα από πέντε ολυμπιακές διοργανώσεις, το κατάφερα. Η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο φινάλε για την καριέρα μου», υπογράμμισε ο Σπύρος Γιαννιώτης, ο οποίος αφιέρωσε το μετάλλιο στον προπονητή του, Νίκο Γέμελο, στη σύζυγό του και σε όλους όσοι τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια.
Γιαννιώτης: Πήγαινα με κλειστά μάτια στα τελευταία 100 μέτρα
Το πόσο ήθελε το Ολυμπιακό μετάλλιο, το μοναδικό εξάλλου που έλειπε από το παλμαρέ του, φάνηκε από τις δηλώσεις του μετά την κούρσα οπότε και εξομολογήθηκε ότι έφτασε στο σημείο τα τελευταία μέτρα να πηγαίνει με κλειστά τα μάτια δίνοντας το 110% των δυνάμεων του γιατί, όπως είπε, ο πόνος ήταν αφόρητος.
Ωστόσο βρήκε τη δύναμη και το σθένος να παραδεχθεί τη νίκη του αντιπάλου του, να μην μεμψιμοιρήσει για την χεριά που του κόστισε την πρώτη θέση στο βάθρο και γι’ αυτό μάλιστα ζήτησε να μην προχωρήσει η ένσταση που κατέθεσε η ελληνική αποστολή ζητώντας να απονεμηθούν δύο χρυσά μετάλλια.
«Σίγουρα ήθελα να βγω πρώτος! Εξάλλου για αυτό κολυμπήσαμε όλοι για να νικήσουμε. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι πέτυχα αυτό που είχα βάλει ως στόχο. Να πάρω ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αισθάνομαι περήφανος που το πέτυχα. Σήμερα ειδικά στα τελευταία μέτρα είπα στον εαυτό του ‘δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς ότι έχεις’. Δώστα όλα για όλα είναι η τελευταία σου ευκαιρία’ και αυτό έκανα», είπε αρχικά και συμπλήρωσε «Πήγαινα μηχανικά, είχα κλείσει τα μάτια… Δεν μου βγήκε η χεριά για να χτυπήσω πρώτος με το χέρι, συμβαίνουν αυτά. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου και έδωσα το 110% των δυνάμεων μου. Είχα κουραστεί πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν».
Σ’ αυτή την τελευταία ατάκα η συγκίνηση τον πλημμύρισε καθώς στα 36 του χρόνια ολοκληρώνει μια σπουδαία καριέρα, αν και όπως παραδέχθηκε ήταν το φινάλε που περίμενε.
«Κουράστηκα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σήμερα ήθελα να τα δώσω όλα… Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά τον φαντάστηκα στα τελευταία 100 μέτρα. Με κλειστά μάτια… Ο πόνος ήταν υπερβολικός, είχα θολώσει αλλά προσπάθησα να αντέξω. Σίγουρα ήθελα την πρώτη θέση, αλλά το βάθρο ήταν το απωθημένο μου»
Ο Γιαννιώτης αφιέρωσε το μετάλλιο στον προπονητή του Νίκο Γέμελο «γιατί τόσο χρόνια είναι δίπλα μου και με στηρίζει» και φυσικά στη γυναίκα του και την οικογένεια του.
