Είχα την τιμή να γνωρίσω τη Φώφη Γεννηματά σχετικά πρόσφατα όταν το καλοκαίρι του 2020 επισκέφθηκε την Κοζάνη.
Η συνάντηση έγινε στο Κοβεντάρειο και παρευρέθηκα ως εκπρόσωπος του Οικονομικού Επιμελητηρίου μαζί με άλλους φορείς για να συζητήσουμε τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την περιοχή μας.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως συνδύαζε την ζεστασιά με την αποφασιστικότητα. Μας έκανε να αισθανθούμε άνετα προς όφελος τελικά του διαλόγου που αναπτύχθηκε. Απλός άνθρωπος και θετικός. Κληρονομικό χάρισμα σκέφτηκα φέρνοντας στο μυαλό τον αείμνηστο πατέρα της.
Παρακολουθώντας απόψε τα δελτία ειδήσεων διαπίστωσα το σθένος και το επίπεδο ανθρωπιάς των παιδιών της. Από τα παιδιά καταλαβαίνεις πράγματα για τους γονείς. Σπάνια λανθάνει αυτός ο κανόνας. Οφείλω να πω ότι πέρα από τη συγκίνηση ένιωσα μια παράξενη ικανοποίηση. Αν ισχύει ότι οι πολιτικοί που μας εκπροσωπούν είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας, τότε σήμερα μέσα στη μαυρίλα του πένθους κάτι έλαμψε. Δε φάνηκε να είναι μια προσχηματική κατάπαυση των πυρρών. Η θλίψη ήταν ειλικρινής. Το ίδιο και η αναγνώριση στην προσφορά και το ήθος της. Τα λόγια δεν ήταν ξύλινα αλλά ανθρώπινα.
Η Φώφη Γεννηματά κράτησε ενωμένο τον πολιτικό φορέα που υπηρέτησε στην πιο κρίσιμη φάση της ιστορίας του. Στο θάνατό της ένωσε και τους πολιτικούς αντιπάλους σε ένα σώμα. Το όνομα Γεννηματά θα φέρνει για πάντα θετικούς συνειρμούς στο μυαλό των Ελλήνων.
Δημήτρης Κοεμτζόπουλος
Πρόεδρος ΟΕΕ Δυτικής Μακεδονίας
Αντιδήμαρχος Κοζάνης
