Χειρουργοί στη Νέα Υόρκη συνέδεσαν με επιτυχία σε άνθρωπο – για πρώτη φορά στον κόσμο – ένα νεφρό που είχε αναπτυχθεί στο σώμα ενός γενετικά τροποποιημένου χοίρου.
Χειρούργοι στο New York University πραγματοποίησαν μία επιτυχημένη μεταμόσχευση νεφρού χοίρου σε άνθρωπο για δεύτερη φορά μετά την αρχική τους επιτυχία σε άλλο ασθενή δύο μήνες πριν. Οι γιατροί πήραν το νεφρό ενός γενετικά τροποποιημένου χοίρου και το τοποθέτησαν στο σώμα του ασθενή, όχι όμως στην κανονική του θέση. Το σύνδεσαν με αιμοφόρα αγγεία στο πάνω μέρος του ποδιού, το κάλυψαν με ένα προστατευτικό υλικό και έπειτα το παρακολούθησαν για 15 ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτή, το νεφρό φάνηκε να λειτουργεί κανονικά και δεν εμφανίστηκαν σημάδια απόρριψης από το σώμα.
Η πρώτη επέμβαση πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο σε έναν εγκεφαλικά νεκρό ασθενή του οποίου η οικογένεια συμφώνησε στην επέμβαση πριν τον αποσυνδέσουν από την υποστήριξη ζωής. Αυτή τη φορά, ο ασθενής ήταν ένας κλινικά νεκρός δότης οργάνων ο οποίος διατηρούταν στη ζωή με αναπνευστήρα.
Μπορέσαμε να αναπαράγουμε το αποτέλεσμα από την πρώτη επέμβαση για να επιδείξουμε την ελπιδοφόρα προοπτική αυτών των γενετικά τροποποιημένων οργάνων, τα οποία μπορούν να γίνουν μία ανανεώσιμη πηγή οργάνων για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο οι οποίοι περιμένουν αυτό το δώρο που θα τους σώσει τη ζωή. – Robert Montgomery, επικεφαλής ομάδας χειρούργων
Η μεταμόσχευση οργάνων από ζώα σε ανθρώπους (ξενομεταμόσχευση) είναι ένα από τα άγια δισκοπότηρα της ιατρικής. Η πρόκληση είναι πως ενώ μερικά από τα όργανα θηλαστικών μοιάζουν με τα ανθρώπινα, έχουν μικρές αλλά σημαντικές διαφορές που οδηγούν σε απόρριψη του μοσχεύματος από το ανθρώπινο σώμα. Με τη χρήση όμως γενετικής μηχανικής, μπορούν να γίνουν ασφαλή για τους ανθρώπους.
Η ξενομεταμόσχευση είναι αμφιλεγόμενη πρακτική, δημοσκοπήσεις όμως έχουν δείξει πως είναι αποδεκτή από τους περισσότερους. Προς το παρόν αποτελεί ένα μακρινό στόχο καθώς δεν υπάρχουν ακόμα κλινικές δοκιμές. Και οι δύο επεμβάσεις αποτελούν μία δοκιμή του NYU για την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής τους και χρειάζονται περισσότερα δεδομένα για να δικαιολογήσουν τη μετάβαση σε δοκιμές που περιλαμβάνουν ζωντανούς ασθενείς.Με επιπλέον μελέτη και αναπαραγωγή των αποτελεσμάτων, αυτό μπορεί να είναι το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στη σωτηρία εκατομμυρίων ζωών κάθε χρόνο.