Η φοίτηση του Γιώργου Τ. Αλεξίου στο Γυμνάσιο Άργους Ορεστικού (1964 – 1970). Μαθητικές αναμνήσεις…
Το Σεπτέμβριο του έτους 1964 οι γονείς μου με ενέγραψαν ως μαθητή στο 6/τάξιο Γυμνάσιο Άργους Ορεστικού, και παράλληλα (με ενέγραψαν) και ως τρόφιμο στο εκκλησιαστικό Οικοτροφείο “Ο Μέγας Βασίλειος” της ίδιας κωμόπολης, στο οποίο ήταν Διευθυντής ο Θεολόγος καθηγητής Βασίλειος Τσακμάκης. Στο Άργος Ορεστικό έζησα και μαθήτευσα στο Γυμνάσιό του κατά τα επόμενα 6 σχολικά έτη, έως τον Ιούνιο του 1970.
Η 6ετής φοίτησή μου στο Γυμνάσιο ήταν αρκετά καλή, ενώ αντιθέτως η διαβίωσή μου στο οικοτροφείο υπήρξε διττής ποιότητας. Κατά μεν τα τρία πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολη, κατά δε τα υπόλοιπα τρία έτη υποφερτή.
Στο Γυμνάσιο είχα καθηγητή φιλόλογο μέχρι και το 1ο τρίμηνο της Ε΄ τάξης τον Πέτρο Βολιώτη, που ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος κι ευσεβής χριστιανός. Αυτός μερίμνησε κι έλαβα, κατά τη φοίτησή μου στις τρεις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου, το μηνιαίο χρηματικό βοήθημα που έδιδε η Πολιτεία στους άπορους κι επιμελείς μαθητές. Ακολούθως, είχα φιλόλογο στην Ε΄ τάξη τον άριστο καθηγητή Δημοσθένη Κεπαπτσόγλου, και στην ΣΤ΄ τάξη τον Αθανάσιο Πετρόπουλο, που εκτελούσε και χρέη Γυμνασιάρχου.
Καθηγητές μου στα μαθηματικά ήταν, στην Α΄ τάξη ο Σπυρίδων Μαρκέτος, στις Β΄ και Γ΄ τάξεις ο φυσιογνώστης καθηγητής Νικόλαος Βόδας, και στις υπόλοιπες τρεις τάξεις (ήταν καθηγητής μου) κάποιος Παναγιωτόπουλος, που συνήθως δίδασκε μόνο κατά τα 5-10 τελευταία λεπτά τής κάθε διδακτικής ώρας.
Καθηγητή στο μάθημα της Φυσικής είχα στις δύο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου τον άριστο επιστήμονα κι ευγενέστατο άνθρωπο Χρύσανθο Μπράτσο, ενώ καθηγητές μου στα θρησκευτικά ήταν, κατά τα περισσότερα σχολικά έτη, οι Θεολόγοι, Βασίλειος Τσακμάκης, και Ναούμ Λαμπρίδης.
Κατά το σχολικό έτος 1966 – 67 (;), όταν φοιτούσα στην Γ΄ τάξη, έγινε ο διαχωρισμός του 6ταξίου Γυμνασίου μας σε 3τάξιο Γυμνάσιο και 3τάξιο Λύκειο. Τότε τοποθετήθηκε κι ο πρώτος Διευθυντής τού νεοϊδρυθέντος 3ταξίου Γυμνασίου, που ήταν κάποιος αξιόλογος καθηγητής Θεολόγος, ο οποίος είχε συγγράψει ένα ενδιαφέρον βιβλίο με τον τίτλο “Γεωγραφία της Παλαιστίνης – των Αγίων Τόπων”. Μετά απ’ τον εν λόγω διαχωρισμό, τον Ιούνιο του έτους εκείνου, οι μαθητές που είχαμε προβιβαστεί και πάρει το Ενδεικτικό της Γ΄ τάξης δώσαμε εισαγωγικές εξετάσεις για το Λύκειο και επιτύχαμε όλοι.
Στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1970, οι μαθητές της ΣΤ΄ Τάξης, στην οποία φοιτούσα, ανεβάσαμε στη μεγάλη αίθουσα του Γυμνασίου μία επίκαιρη θεατρική παράσταση, η οποία υπήρξε απόλυτα επιτυχής. Το εν λόγω θεατρικό έργο επέλεξε και σκηνοθέτησε “επαγγελματικά” ο τότε καθηγητής μας στο μάθημα των Λατινικών Δημοσθένης Κεπαπτσόγλου. Λίγες ημέρες αργότερα, κατά τις διακοπές του Πάσχα, πραγματοποιήσαμε μία υπέροχη πολυήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Οργανωτής και αρχηγός της εκδρομής μας ήταν ο ίδιος καθηγητής, ο Δημοσθένης Κεπαπτσόγλου.
Ξένη Γλώσσα διδαχτήκαμε, οι μαθητές της τάξης μου, μόνο για δύο σχολικά έτη, το 1964 – 65, και το 1969 – 70. Συγκεκριμένα, το 1964 – 65 που φοιτούσαμε στην Α΄τάξη παρακολουθήσαμε μαθήματα Γαλλικής από μια άριστη καθηγήτρια, και το σχολικό έτος 1969 – 70, όταν ήμασταν στην ΣΤ΄ Τάξη, διδαχτήκαμε την Αγγλική από μία νεαρή καθηγήτρια.
Καθηγητή Γυμναστικής είχαμε οι άρρενες μαθητές μόνο όταν φοιτούσαμε στην Α΄ Τάξη, και ήταν ο Γυμναστής Μαραγιάννης από την Εύβοια (;), ενώ καθηγητή Μουσικής είχαμε μόνο για ένα τρίμηνο (;) της Α΄ τάξης, τον Καστοριανό Βασίλειο Δόικο.
Κατά τη φοίτησή μου στις τρεις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου, έτη 1967 – 1970, εγώ και άλλοι 15 – 20 συμμαθητές μου μεταβαίναμε κάθε απόγευμα Παρασκευής στο Στρατόπεδο Μαθιουδάκη Καστοριάς και παρακολουθούσαμε τρίωρα μαθήματα για τις μηχανές εσωτερικής καύσης, στην ανάλογη στρατιωτική τεχνική σχολή που είχε ιδρύσει εκεί το Εθνικό Ίδρυμα “Ο Βασιλεύς Παύλος”.
Το Γυμνάσιό μας, κατά την αναφερόμενη εξαετία 1964 – 1970, πραγματοποιούσε τους περισσότερους απ’ τους προβλεπόμενους περιπάτους τού πρωινού ωραρίου του σε μια ωραία περιοχή πλησίον του Αεροδρομίου, εκεί που βρίσκονταν οι αποθήκες πυρομαχικών της Στρατιωτικής Φρουράς Άργους Ορεστικού. Τις ημερήσιες εκδρομές του το Γυμνάσιο, μία ανά έτος, τις έκανε εναλλάξ, στο όμορφο χωριό Βοτάνι και στην παραλίμνια περιοχή “Νησί” του Δισπηλιού.
Επιστάτης – κλητήρας του 6ταξίου Γυμνασίου ήταν μέχρι το έτος 1967 (;) ο Χαράλαμπος και μετά απ’ αυτόν ο Χρυσόστομος.
Όπως προανέφερα, η διαβίωσή μου στο Οικοτροφείο Άργους Ορεστικού ήταν κατά το διάστημα των τριών πρώτων γυμνασιακών μου χρόνων πολύ δύσκολη, έως μαρτυρική. Αυτό οφειλόταν σε δύο σοβαρούς λόγους. Πρώτον, διότι το κτήριο τού οικοτροφείου ήταν πολύ παλαιό και οι χώροι του απολύτως ανεπαρκείς για τους εκεί διαμένοντες 100 – 110 μαθητές, και δεύτερον, διότι η τότε Διεύθυνσή του συμπεριφερόταν με υπερβολική και ανεξήγητη αυστηρότητα προς τους μικρούς μαθητές.
Κατά τα επόμενα δύο χρόνια υπήρξε Διευθυντής του Οικοτροφείου ο Αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Λέτσος απ’ τη Νεστάνη Αρκαδίας, και κατόπιν, όταν φοιτούσα στην ΣΤ΄ τάξη, (ήταν Διευθυντής του) ο ιερέας Παπαλάμπρος.
Υπάλληλος γενικών καθηκόντων ήταν στο οικοτροφείο μέχρι το έτος 1967 ο Ιλάριος Μισελίδης, που καταγόταν απ’ το Χιονάτο Καστοριάς, και μαγείρισσα στην κουζίνα του ήταν, κατά τα περισσότερα χρόνια, η Αντιγόνη Κυρκότσογλου απ’ το Κωσταράζι.
Γενικώς και συμπερασματικώς, η 6/ετής φοίτησή μου στο Γυμνάσιο Άργους Ορεστικού ήταν ομαλή κι επιτυχής, ενώ αντιθέτως, η εν Άργει οικοτροφιακή ζωή μου υπήρξε, κατά την πρώτη τριετία 1964 – 1967 λίαν επίπονη και συναισθηματικώς τραυματική, και κατά τη δεύτερη, έτη 1967 – 1970, σχετικώς καλή.
Γιώργος Τ. Αλεξίου.