Πρόσφυγας από τον Πόντο, ετών 104: «Ήταν να μην μείνει σπορά από μας… θα μας έσφαζαν όλους»
«Ήταν να μην μείνει σπορά από μας… θα μας έσφαζαν όλους. Μας έσωσε το 1924 η ανταλλαγή… Ο πατέρας μου, όταν θα φεύγαμε μας πήγε να προσκυνήσουμε στο εκκλησάκι στο ύψωμα… Θυμάμαι είπε:«Παναγία μου να φθάσουμε ζωντανοί στην Ελλάδα. Φύγαμε νύχτα από το χωριό. Μέσα από λαγκάδια και ρέματα για να φτάσουμε Τραπεζούντα όπου θα μπαίναμε στα καράβια…».
Είναι λόγια του μοναδικού, ίσως, εν ζωή πρόσφυγα πρώτης γενιάς από τον Πόντο. Ο Σάββας Λώλος, ετών 104, από την Πράσαρη της Κερασούντας, είναι ένας ζωντανός «μάρτυρας», της εθνοκάθαρσης. Ζει στην Πρέβεζα. Έζησε παιδάκι την θηριωδία. Τις βιαιότητες του αιμοσταγούς Τοπάλ Οσμάν, μνήμες που δεν ξεθώριασαν ποτέ.
Στα βαθιά του γεράματα, το σώμα του, τον προδίδει, όχι όμως η ψυχή του, που κουβαλάει τις θύμησες από την χαμένη πατρίδα. Όσα είδε με τα παιδικά του μάτια, τα δεινά που βίωσε η οικογένεια του, ο φόβος, ο κατατρεγμός, ο ξεριζωμός, καταστάσεις που έζησε μέχρι τα 7 του χρόνια, έρχονται και ξανάρχονται στην μνήμη του μαζί με ένα δάκρυ.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: makthes.gr