Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τις εκρήξεις θυμού των αγαπημένων μας ανθρώπων
Οι εκρήξεις θυμού είναι έντονες συμπεριφορές ή συναισθηματικές κρίσεις που περιλαμβάνουν σωματική έκφραση ή έντονες φωνές/ κραυγές. Τα παιδιά έχουν συχνά τέτοιες κρίσεις, όταν δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες ή επιθυμίες τους.
Οι εκρήξεις αυτές είναι συχνές σε μικρά παιδιά που δεν μπορούν να εκφράσουν με λέξεις τις ανάγκες τους ή να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, όταν συγχύζονται ή απογοητεύονται. Πολλά παιδιά τελικά δεν αναπτύσσουν αποτελεσματικές δεξιότητες αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων και οι εκρήξεις οργής και θυμού συνεχίζονται και στην ενήλικη ζωή.
Η επιθετική οδήγηση, για παράδειγμα, είναι μια μορφή έκρηξης και φαίνεται πως αποτελεί συχνό φαινόμενο. Πολλοί αναρωτιούνται, λοιπόν, πώς θα μπορούσαν να διαχειριστούν τις εκρήξεις θυμού των αγαπημένων τους προσώπων.
Είναι σημαντικό να αναπτύξουμε μια ορισμένη στρατηγική όσον αφορά στις ενήλικες εκρήξεις θυμού, αν μάλιστα βρισκόμαστε συχνά σε επαφή με ένα τέτοιο άτομο. Και ο κύριος στόχος μας είναι εμείς να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να μην πέσουμε στην παγίδα.
5 βήματα για να διαχειριστούμε τις εκρήξεις θυμού των αγαπημένων μας ανθρώπων
1. Παραμένουμε ψύχραιμοι. Εκείνες τις στιγμές δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε μαζί τους με λογικά επιχειρήματα, καθώς δεν επικρατεί καμία λογική.
2. Εκτιμούμε τον πιθανό κίνδυνο. Αν το άτομο που έχει μια έκρηξη θυμού βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών ή απειλεί τη σωματική μας ακεραιότητα, χρειάζεται να φύγουμε από τον χώρο, να καλέσουμε την αστυνομία ή και τα δύο, ανάλογα την περίπτωση.
Αν το άτομο δεν είναι βίαιο και επιθετικό, τότε:
3. Δείξτε κατανόηση. Πείτε ήρεμα ότι καταλαβαίνετε τους λόγους για τους οποίους είναι συγχυσμένος/ η. «Κατανοώ ότι σε επέκρινα σαν να ήσουν παιδί και αυτό σε έκανε να θυμώσεις» ή «Καταλαβαίνω ότι χρειάζεσαι βοήθεια στο καθάρισμα και θες να ενδιαφερθώ γι’ αυτό».
4. Θέστε όρια. Με ήρεμο τόνο, αφού θα έχετε δείξει ότι καταλαβαίνετε τους λόγους για τους οποίους έχει θυμώσει, χρειάζεται να θέσετε ένα όριο για το ποια συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή. Για παράδειγμα, «καταλαβαίνω ότι θες να σε βοηθήσω με τις δουλειές του σπιτιού και δεν είναι δίκαιο να πρέπει να το κάνεις όλο μόνος σου, αλλά δεν δέχομαι να μου πετάς πράγματα και προσβολές».
Αν το άτομο συνεχίζει να ουρλιάζει και να μας προσβάλει, τότε:
5. Δώστε χώρο: Η έκρηξη θυμού επιζητά αλληλεπίδραση. Εσείς όμως ανακοινώστε ότι βγαίνετε από το δωμάτιο και ότι είστε πρόθυμοι να μιλήσετε όταν ηρεμήσει και νιώσει ότι μπορεί να μιλήσει. Αν αφήσετε το δωμάτιο, η έκρηξη οργής θα σταματήσει πολύ γρήγορα, επειδή δεν θα υπάρχει αλληλεπίδραση. Αν σας ακολουθήσει όμως, είναι καλύτερα να φύγετε τελείως για λίγο από το σπίτι/ κτήριο.
Συμπερασματικά, οι ενήλικες εκρήξεις θυμού είναι αναμφίβολα δύσκολες ως προς τη διαχείρισή τους. Είτε αφορά σε έναν/ μία σύζυγο, σε έναν αδερφό/ αδερφή ή σε ένα ενήλικο παιδί, θα χρειαστείτε μια στρατηγική ώστε να θέσετε περιορισμούς και να νιώσετε ασφαλείς.
Ιδανικά, και οι δύο επιθυμείτε να αλλάξετε αυτή την καταστροφική κατάσταση και μπορείτε να δημιουργήσετε και μαζί μια στρατηγική, όταν το άλλο άτομο θα είναι ήρεμο. Αλλά συχνά, η άλλη πλευρά δεν αποδέχεται το πρόβλημα και έτσι δεν είναι πρόθυμη να το επιλύσει. Σε αυτή την περίπτωση, είστε εσείς εκείνοι που θα αναπτύξετε μια δική σας στρατηγική, για το καλό όλων.
Roberta Satow, ψυχαναλύτρια
