Το σπασμένο ρόδι παρουσιάζει την παράσταση: “Αυτή δεν είναι μια παράσταση για την κοσμικότητα!” σε σκηνοθεσία Στέλιου Χατζηαδαμίδη
Καστοριά 16/17/18/19 Ιουλίου
Μια παράσταση ντοκουμέντο για τις μέρες της άνοιξης στην Καστοριά του 2020. Για τις μέρες όπου κάποιοι τις ονομάσανε ” η άνοιξη που χάσαμε”. Εκείνες τις μέρες όπου ένας αόρατος εχθρός, μας έκλεισε με τη σφραγίδα του νόμου στο σπίτι.
Εγώ φοβήθηκα. Εσύ φοβήθηκες. Αυτός φοβήθηκε. Αυτή φοβήθηκε. Εμείς φοβηθήκαμε. Εσείς φοβηθήκατε. Αυτοί φοβήθηκαν. Ή μήπως: Εγώ δεν φοβήθηκα. Εσύ δεν φοβήθηκες. Αυτός δεν φοβήθηκε. Σίγουρα όμως: Εγώ έμεινα σπίτι. Εσύ έμεινες σπίτι. Αυτός έμεινε σπίτι. Ή μήπως όχι και τόσο σίγουρα; Καθώς αυτή δεν έμεινε σίγουρα σπίτι. Εσύ επίσης δεν έμεινες σπίτι. Αυτός – λένε – ότι μάλλον κάποιες μέρες, έμεινε σπίτι. Εσείς μείνατε σπίτι;
Στην καινούργια τους συνεργασία το Σπασμένο ρόδι και ο σκηνοθέτης Στέλιος Χατζηαδαμίδης συναντιούνται για να φωτίσουν την ανθρώπινη πλευρά της ιστορίας. Να δούνε / να ακούσουνε / να αφουγκραστούνε πως έζησαν οι άνθρωποι – πως ζήσανε οι ίδιοι, τις ιστορικές αυτές ημέρες. Γιατί σίγουρα οι μέρες αυτές της άνοιξη του 2020 έχουν περάσει ήδη στην ιστορία.
Εσύ τι έκανες τις ημέρες που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα τις κοιτούν ακόμα και με το μικροσκόπιο; Κάποιοι είχαν άνθρωπο που νόσησε. Κάποιοι άλλοι νόσησαν οι ίδιοι. Κάποιοι καταστράφηκαν οικονομικά. Ενώ κάποιοι άλλοι τυχεροί, μαγείρεψαν όλες τις συνταγές του Άκη Πετρετζίκη. Και κάποιοι, ή και οι ίδιοι που τις μαγείρεψαν, τις έφαγαν κιόλας. Ενώ άλλοι πάλι ερωτεύτηκαν. Κάποιοι ερωτεύτηκαν από την αρχή, άλλοι ξανά-ερωτεύτηκαν και κάποιοι άλλοι παράτησαν τους παλιούς έρωτες για νέους. Φυσικά και κάποιοι χώρισαν. Όχι λίγοι. Ενώ κάποιοι άλλοι έβαλαν πολλά κιλά και κάποιοι άλλοι άνοιξαν τρύπες τα χέρια τους από τα αντισυλληπτικά. Όλοι όμως έκαναν φυσική άσκηση. Αγάπησαν τα κατοικίδια. Πήγαν σούπερ μάρκετ. Έμπαιναν ώρες στο Facebook. Εσύ έκανες αρκετή γυμναστική στην καραντίνα; Ανέβασες stories στο Instagram; Είχες παρέα; Ήξερες να μαγειρεύεις; Η δουλειά σου τι έπαθε; Σκέφτηκες ποτέ πώς περνούσαν οι μόνοι τους;
Προσωπικές μαρτυρίες, αληθινές συνεντεύξεις, αφηγήσεις, αποσπάσματα από εφημερίδες και λογοτεχνικές αναφορές συνιστούν το σύμπαν της δραματουργίας για αυτήν την παράσταση ντοκουμέντο, που σίγουρα δεν είναι μια παράσταση για την κοσμικότητα, αλλά ίσως είναι μια παράσταση για όλα αυτά που σχεδιάζαμε να γίνουν και δεν έγιναν ποτέ και για όλα αυτά που δεν σχεδιάζαμε και που δεν τα φανταζόμασταν ποτέ κι όμως, και έγιναν και ήρθαν μπροστά μας.
Για τους συντελεστές της παράστασης, η προετοιμασία αυτής, στάθηκε ένας καλός στυλοβάτης για να μην υπάρξει άρνηση της πραγματικότητας και ταυτόχρονα ένας καπετάνιος πως να μετουσιώνεις τις δυσκολίες σε δημιουργία. Η ομάδα δεν έκανε σχέδια. Πήγαινε μονάχα, μέρα-μέρα και ονειρευότανε. Και έτσι φέρνει τώρα την παράταση αυτή – νομοθέτη επιτρέποντος – στον κόσμο, με το βλέμμα στραμμένο στο άνθρωπο και στη καρδιά του.
Σκηνοθεσία – δραματουργία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης
Δραματουργική συνεργασία: Μαρία Μουστάκα
Φωτισμοί: Αντώνης Νίτης
Σχεδιασμός αφίσας : Κώστας Λάκης
Ηχολήπτης: Γιώργος Κυριακίδης
Παίζουν:
Μαρία Αναγνώστου, Δέσποινα Αντωνιάδου, Βάσω Ζαρογιάννη, Μένη Κόκκινου, Θάλια Κολιοπούλου, Βάσω Μαυρομάτη, Γεωργία Τούφα.
Στην ομάδα εργασίας και έρευνας συμμετείχαν επίσης και οι: Τίμος Καραγιάννης , Νικόλας Μερτζανίδης, Βέτα Μπλαχάβα, Σοφία Ξηρομερίτη.
16/17/18/19 Ιουλίου, ώρα 21:15 μμ
Αρχοντικό Πηχεών
Είσοδος 5 ευρώ
Κρατήσεις θέσεων : 6936750757 Μένη Κόκκινου
Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν σε ανοιχτό χώρο στην αυλή του Αρχοντικού Πηχεών και θα τηρηθούν αυστηρά όλα τα προβλεπόμενα μέτρα που συστήνει ο ΕΟΔΥ. Για το λόγο αυτό συνιστάται η έγκαιρη τηλεφωνική κράτηση θέση.
Ευχαριστούμε τον κ. Παπασταύρου για την παραχώρηση της αυλής του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα – Αρχοντικό Πηχεών, το Δήμο Καστοριάς για την πολύτιμη βοήθειά του σε όλες μας τις προσπάθειες και φυσικά τους ανθρώπους της πόλης μας για τις συνεντεύξεις που ευγενικά μας παραχώρησαν.
