Στον φίλο, στον αληθινό Μητροπολίτη Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης μακαριστό Ιωάννη Τασσιά

Εις μνημόσυνο Αιώνιον-Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας κληρικός εκπαιδευτικός ,εφημέριος Παν/κου ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης και Τριών Ιεραρχών Αιγαίου Ρόδου.

Δεν γράφω ποτέ για να δείξω τις γνώσεις μου. Ούτε για να εισπράξω επαίνους και κολακείες. Στην μακρόχρονη πορεία μου σαν κληρικός και εκπαιδευτικός υπηρετώ την αλήθεια. Πολλές φορές την πικρή αλήθεια με το αναμενόμενο κόστος και τις μικροψυχίες των ανθρώπων του ψεύδους και της υποκρισίας. Και τώρα θα γράψω τις σκέψεις μου με παρρησία και ντομπροσύνη στον αγαπημένο μου φίλο, στον επίσκοπο της καρδιάς μας, στον αληθινό ποιμένα στον πολύκλαυστο ήδη Μητροπολίτη Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης κυρό Ιωάννη Τασσιά.
Σε όλη σου τη ζωή φίλε μου αγαπημένε Ιωάννη σκούπιζες τα δάκρυα των πονεμένων και παρηγορούσες εμπράκτως τους αδικημένους και κατατρεγμένους. Εσύ που σκόρπιζες παντού χαρά γιατί ήσουνα η χαρά του Θεού στη γη, γιατί μας έδωσες τόσο πόνο με το αδόκητο φευγιώ σου; Γιατί έκανες τα μάτια μας να κλαίνε ασταμάτητα; Πώς να αποχαιρετήσω έναν ακούραστο, γεμάτο ζωντάνια και δραστηριότητα φίλο, αγαπημένο κληρικό ξεχωριστό, έναν επίσκοπο αγάπης και συμπαραστάτη του φιλομόναχου, του άριστου λειτουργού των ιερών μυστηρίων, του δεινού ρήτορα αποστήθους και του συγγραφέα ποιημάτων και μεγάλων εργασιών;
Μια φιλία, μια γνωριμία που κράτησε 42 χρόνια, λαϊκοί και οι δύο μας είτε από την καταφυγή νέων του Αγίου Δημητρίου, είτε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Ακαδημία στην Πυλαία Θεσσαλονίκης με τους μακαριστούς Διευθυντές πατέρα Παρασκευά Ζωγράφο και Αθανάσιο Θεοχάρη. Δεν μπορεί σε λίγες γραμμές να περιγράψω τα ωραία, τα αγνά, τα ιερά που μας ένωσαν. Ο μοναχογιός του Χριστοφόρου και Ευαγγελίας Τασσιά, εσύ το καμάρι της ζωής τους και της αγαπημένης σου αδερφής Μαρίας από μικρός αφοσιώθηκες στην εκκλησία.< Τα πάντα και τοις πάσι Χριστός> , υπήρξε όλη η επίγεια ζωή σου. Έχουν γραφεί και ήδη μπήκες στις αθάνατες σελίδες της Νεώτερης εκκλησιαστικής ιστορίας μας. Άδολος , άκακος, αφιλοχρήματος, μηδέν η περιουσία που αφήνεις , μόνο βιβλία τα Αρχιερατικά σου άμφια και ιερά λείψανα αγίων που λάτρεψες, ανέδειξες και αφοσιώθηκες για τον αγιασμό των χριστιανών κληρικών και λαϊκών. Τιμή και χαρά μας που ζήσαμε και σε γνωρίσαμε. Ακόμα περισσότερο με παρηγορεί ο αβάστακτος πόνος του ανθρωπίνου αποχωρισμού σου, ότι ποτέ δεν πίκρανε ο ένας τον άλλον. Απεναντίας με άρθρα με ποιήματα, σε κηρύγματα σε κάθε ευκαιρία, σου απεδείκνυα την αγάπη, τον θαυμασμό, την υπερηφάνεια που ένιωθα μέσα μου για Σένα. Κάτι που το ανταπέδιδες και με το παραπάνω. Φιλόξενος , πανδοχείο η μεγάλη σου καρδιά προς όλους. Κεμπάρης, Μακεδόνας, χορτάτος, Άρχοντας γεννημένος εκπρόσωπος του Χριστού στη γη. Σου άρεσε η ευπρέπεια, η τάξη, το ωραίο, το μεγαλοπρεπές. Γιατί ήσουνα μεγαλοπρεπής και άρχοντας με την πλούσια πληθωρική σου εμφάνιση. Ήξερες να τιμάς ακόμα και τους ατίμητους. Πρόσφερες αγάπη και έπαιρνες αγάπη.
Πήρες την μεγαλοπρέπεια του Γέροντα σου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης του μακαριστού Παντελεήμονος του β΄τουΧρυσοφάκη. Πόσο αληθινά και πιστά τον διακόνησες! Σου έδωσε τους δύο βαθμούς της ιερωσύνης του διακόνου και του πρεσβυτέρου και δίκαια πήρες όλες τις ανώτατες θέσεις στην ιστορική Θεσσαλονίκη. Η ηγουμενεία σου στην μονή της Αγίας Θεοδώρας, η εξαίρετος πρωτοσυγγελία σου, σε ιδρύματα και οργανισμούς , οι προεδρίες σου προπαντός από τους ναούς της Θεσσαλονίκης ιδιαιτέρως του πολιούχου Αγίου Δημητρίου, σε κατέστησαν τον αγαπητό παπα-Γιάννη Τασσιά, τον καταδεκτικό τον φιλάνθρωπο, τον καλό Σαμαρείτη. Δίκαια έτσι σε απεκάλεσε ο φαναριώτης Γέροντας Πριγκηπονήσων Ιεράρχης Δημήτριος, έτσι την Κυριακή της 15ης Νοεμβρίου 2020, του καλού Σαμαρείτη, όπως σωστά επεσήμανε, σε κάλεσε ο Χριστός κοντά του.
Θα επισημάνω τις συγκυρίες μα προπαντός πόσο ο Θεός σε κάλεσε όρθιο, έτοιμο κοντά του. Είναι τυχαία συγκυρία μα προπαντός διαίσθηση από τις δεκάδες φορές που ερχόμουνα στη Θεσσαλονίκη και στον Λαγκαδά εφέτος, οικογενειακώς με την πρεσβυτέρα μου και τα τρία από τα τέσσερα παιδιά μου, να συνεορτάσουμε παραμονή ανήμερα και τις επόμενες μέρες της πρωτοχρονιάς του 2020 ; Έλαμπες και έδωσες στην οικογένεια μου τις πιο άριστες εντυπώσεις μέσα στους ναούς και στην Μητροπολιτική σου κατοικία. Πώς να το ξέραμε ότι ήτανε το κύκνειο άσμα σου; Σε κλάψαμε και σε κλαίμε οικογενειακώς. Απέδειξες πόσο ταπεινός φίλος και αληθινός επίσκοπος ήσουνα. Κάτι που μας λείπει. Μια τέτοια εμπειρία μοναδική.
Συγκυρία ή συγκατάβαση Θεού να πάρουν με την ευχή σου απολυτήριο από την Μητρόπολη Λαγκαδά η συνοδεία των λαμπρών Ιερομονάχων και μοναχών πατρός Αμβροσίου Πουτούκη Γρηγορίου Κωστόπουλου, Γερασίμου Λευτεράτου και Γεωργίου Παναγιωτίδη που τους στήριξες και τους έδωσες αγάπη πατρική συμμαθητής εσύ του πατρός Αμβροσίου Πουτούκη. Άφησαν εποχή, αξέχαστη πορεία, με έργο ανεπανάληπτο στην Καστοριά στο μοναστήρι τω Αγίων Αναργύρων στο Μελισσότοπο. Από τότε που έφυγαν ρήμαξε ο τόπος και χάθηκε , η ζωντάνια και η χαρά για χιλιάδες πιστούς από όλη την Ελλάδα πνευματικά τους παιδιά και όχι μόνον. Και όταν βρέθηκαν στον ανελέητο πόλεμο αδίστακτων συναδέλφων σου, εσύ αγαπημένε μου Ιωάννη επίσκοπε αγάπης και στοργής, τους πήρες στην αγκαλιά σου για οκτώ χρόνια. Δεν υπολόγισες απειλές, ύβρεις και τις μικρότητες των πολεμίων τους . Πήρες ΕΣΥ την ευθύνη και το ρίσκο αλλά δικαιώθηκες. Λαμπρή η Ηγουμενεία στην Αγία Τριάδα του θρονισμένου Ηγουμένου Αμβροσίου Πουτούκη. Τους αγάπησες και εκείνοι σε λάτρεψαν. θυμάσαι γιατί δεν κοιμήθηκες, η ψυχή σου ζει και χαίρεται γι’αυτά που γράφω. Υπεύθυνος για την νεότητα ο πατήρ Αμβρόσιος Πουτούκης, και όλοι οι πατέρες , πρόθυμοι στην φιλοξενία στην Μονή, στο θείο κήρυγμα, σε εορτές και πανηγύρεις, σε εκπροσωπήσεις σε εποπτείες ταμείων ενοριών, άψογοι, τίμιοι, ανιδιοτελείς. Και η μονή των Πέντε Βρύσεων και το ησυχαστήριο των Αγίων Μεθοδίου – Κυρίλλου στον Ασκό έγιναν προσκύνημα χιλιάδων πιστών με ιδιωτικά αυτοκίνητα, πούλμαν κάθε τάξεως και ηλικίας άνδρες, γυναίκες, γέροντες, παιδιά. Το χαιρόσουν και το καμάρωνες αυτό το θέαμα. Και επίσης παντού έλεγες ότι ομιλώ αλήθειες χωρίς φόβο και με παρρησία κι εγώ σου έλεγα:¨ < έρχομαι και για εσένα στον Λαγκαδά και για το Άγιο Όρος αλλά και για την αγαπημένη μου αδελφότητα του πατρός Αμβροσίου Πουτούκη και της συνοδείας του>. Έφυγαν με την ευχή σου και μέχρι τέλους είχατε άριστη επαφή, προσωπικά και τηλεφωνικά. Μάλιστα τους είπες χαίρομαι που πάτε με τον Άγιο Γέροντα Μητροπολίτη Γάνου και χώρας ΑμφιλόχιοΤσούκο. Η Μητρόπολή μου θα είναι πάντοτε ανοιχτή και στη διάθεση σας. Πόνεσαν και προσεύχονται με σεβασμό και ευγνωμοσύνη και ο Γέροντας επίσκοπος ΑμφιλόχιοςΤσούκος και οι πατέρες. Άφησαν οικοσκευές, βιβλία, παρέδωσαν με διαφάνεια ταμεία, περιουσία και της Αγίας Τριάδος και του ησυχαστηρίου στον Ασκό. Και μόνο για αυτή σου την ανδροπρεπή στάση στους πατέρες αλλά και σε άλλους κατατρεγμένους , που τους προσέφερες αγάπη, ιερωσύνη, πατρική στοργή, ακόμα και από τα μέρη της Δωδεκανήσου , ο παράδεισος για εσένα είναι ανοιχτός αγαπημένε μου Ιωάννη επίσκοπε αληθινέ, όπως έγραφε ο Απόστολος Παύλος.
Η αδελφότητα αυτή διαπρέπει με την ευχή σου και την αγάπη μας όπου και να βρίσκονται από τον Μάϊο του 2020. Τυχαίο και αυτό; Τυχαίο το γεγονός ή συγκυρία ότι ο Θεός και ο Άγιος Δημήτριος που υπηρέτησες και λάτρεψες λειτούργησες σαν ποιμενάρχης της Θεσσαλονίκης προεξέχοντας της πανήγυρης του στις 25 και 26 Οκτωβρίου 2020 και στην μεσονυκτική του Αγίου Μύρου την Παρασκευή (30 Οκτωβρίου 2020) στο ναό του; Τι Μεγαλοπρέπεια, τι κατάνυξη, ΤΡΕΙΣ τηλεοπτικοί σταθμοί και το διαδίκτυο να σε αποθεώνουν. Σαν να μας αποχαιρετούσες, το κύκνειο άσμα σου ήτανε αυτό. Τυχαίο ότι έγραψα στο διαδίκτυο γι’αυτό το γεγονός του Αγίου Δημητρίου και στην εφημερίδα Ροδιακή και σε λίγες μέρες κοιμήθηκες; Τυχαίο το γεγονός ότι μέχρι του Αγίου Δημητρίου και για 17 χρόνια τίμησες όσο κανείς τη μνήμη του γέροντα σου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα β του Χρυσοφάκη. Ομιλίες, αφιερώματα, βιβλία , μνημόσυνα ατελείωτα. Κοντά σου και για σενα κάναμε τα ίδια και θα συνεχίσουμε για να αγάλλεται μαζί του η μακαρία ψυχή σου.
Τυχαίο ή συγκυρία ότι έφυγες λίγες μόνο ημέρες από την συμπλήρωση ενός έτους της μακαριστής και αγαπητής σου μητέρας Ευαγγελίας Τασσιά; Σε ήθελε κοντά της στην αγκαλιά της με τον αείμνηστο πατέρα σου Χριστόφορο. Αεικίνητος μέχρι τελευταίας σου αναπνοής λειτουργούσες , έδινες συνεντεύξεις , έγραφες, χειροτονούσες παρών στις χαρμολύπες του αγαπημένου σου κλήρου και λαού.
Αγαπημένε μου, στην γλυκιά σου μορφή με τις τόσες αναμνήσεις ήχους, ψαλμωδίες, γεγονότα, γεμάτα εικόνες, όπως στις χειροτονίες σου απήγγειλα στίχους και ποιήματα ,σου αφιερώνω τα παρακάτω:
<< Η μάνα σου κι ο κύρης σου (πατέρας σου) δεν ειν’ παιδί που ‘καμαν εφτιάξαν δισκοπότηρο που βάζουν μέσα νάμα >>
<< Στο μνήμα σου το ιερό ήλθα να γονατίσω να ρίξω δάκρυα πικρά μήπως και σ’αναστήσω>>
<< Κλαίει η καρδία μου και πονά Θρηνομοιρολογιέται Χάσαμε επίσκοπο αληθινό που δεν ξαναγεννιέται >>
Τυχαίο ; Ανήμερα της Γέννησης του Χριστού μας είναι οι σαράντα ημέρες της κοίμησης σου. Αξέχαστε φίλε μου αγαπημένε. Αιωνία και ζωντανή πάντα η μνήμη σου.

ekklisiaonline.gr

 

 

You May Also Like

Απτόητος ο Γρηγόρης Πετράκος στη νέα του ανάρτηση: «Δεν υπάρχει τέταρτο κύμα και αηδίες – Φύγετε από το σβέρκο μας»

«Δε μας νοιάζει που είναι πιο μεταδοτικό. Ανοίξτε τα όλα! Αφήστε μας…

11 δύσκολα τεστ για παρατηρητικούς ανθρώπους που λίγοι καταφέρνουν να τα βρούνε όλα

Table of Contents Hide 11 δύσκολα τεστ για παρατηρητικούς ανθρώπους που λίγοι…

Η κακία «διδάσκεται» στην παιδική ηλικία από τους ίδιους τους γονείς

Η κακία «διδάσκεται» στην παιδική ηλικία από τους ίδιους τους γονείς

Η επέτειος της Γενοκτονίας των Αρμενίων

Η επέτειος της Γενοκτονίας των Αρμενίων

Θανάσης Ευθυμιάδης: Χορεύει ημίγυμνος και ξυπόλυτος στα χιόνια (βίντεο)

Επανεμφάνιση Θανάση Ευθυμιάδη, ο οποίος αψήφησε το τσουχτερό κρύο και βγήκε χωρίς…

10 συγκλονιστικά σκίτσα  με την έγκυο ελεφαντίνα που σκότωσαν άνθρωποι όταν την τάισαν με κροτίδες

10 συγκλονιστικά σκίτσα  με την έγκυο ελεφαντίνα που σκότωσαν άνθρωποι όταν την…

Τα 13 “σημάδια πριν καταστροφή” και οι συμβουλές επιβίωσης για κάθε περίπτωση

Table of Contents Hide 1. Αντιμετωπίστε μια επιθετική αρκούδα2. Συμβουλές επιβίωσης από…

Π. Νικόλαος Γιαννουσάς: Οι κληρικοί, είναι και αυτοί άνθρωποι…

Π. Νικόλαος Γιαννουσάς: Οι κληρικοί, είναι και αυτοί άνθρωποι…