Οι παράγοντες που πάνε πίσω τη ζήτηση για τη φοιτητική στέγη
Της ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΥΖΟΥΦΗ
Σε χαμηλά επίπεδα κινείται μέχρι στιγμής η ζήτηση για φοιτητική στέγη στη Θεσσαλονίκη, καθώς οι γονείς των πρωτοετών φοιτητών τηρούν στάση αναμονής αναμένοντας -εκτός από τις βάσεις- να ξεκαθαρίσει και το τοπίο για το τι θα ισχύσει από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά. Ένας επιπλέον λόγος που «τρενάρουν» το «κυνήγι» της γκαρσονιέρας όσο μπορούν, είναι για να γλιτώσουν κάποια ενοίκια και να μην επιβαρύνουν τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.
Όπως λένε παράγοντες της αγοράς, τέτοια περίοδο θα έπρεπε κανονικά να υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στην αγορά της φοιτητικής στέγης. Τα προηγούμενα χρόνια πολλοί γονείς έσπευδαν να ψάξουν σπίτι από την ανακοίνωση των βαθμολογιών ακόμη, ενώ η ζήτηση κορυφωνόταν με την ανακοίνωση των βάσεων. Φέτος, εκτιμάται ότι η ζήτηση θα αυξηθεί μετά τα αποτελέσματα των Βάσεων και αφού ξεκαθαρίσει το πώς θα γίνει η φοίτηση στα πανεπιστήμια, καθώς αυτό είναι κάτι που παίζει σημαντικό ρόλο στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια που έχουν οι φοιτητές. «Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έρχονται ακόμη», όπως λένε οι γνωρίζοντες.
Προσφορά σε σπίτια πάντως φαίνεται πως υπάρχει, καθώς αρκετά ακίνητα που μέχρι πρόσφατα διατίθεντο σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης (τύπου Airbnb) έχουν πλέον γυρίσει στη μακροχρόνια μίσθωση. Οι τιμές για αυτά ωστόσο είναι «τσιμπημένες» καθώς πρόκειται για ανακαινισμένα και επιπλωμένα διαμερίσματα.
Οι 2 παράγοντες που πάνε πίσω τη ζήτηση
«Γεγονός είναι ότι με δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και δυο χρόνια πανδημίας ο Έλληνας έχει εξαντληθεί οικονομικά. Μάλλον, λοιπόν, σε πολλές περιπτώσεις ψάχνει αφορμή να πάει πιο πίσω τη μίσθωση φοιτητικής κατοικίας», αναφέρει χαρακτηριστικά μιλώντας στον «Τύπο Θεσσαλονίκης» ο κ. Κώστας Γεωργάκος, πιστοποιημένος εκτιμητής, μεσίτης «Parthenon Real Estate – Georgakos Properties» και Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Τιμών και Εκτιμήσεων Ακινήτων ΝΑ Ευρώπης.
Η ζήτηση αυτήν την στιγμή κινείται σε χαμηλά επίπεδα και αυτό οφείλεται το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι προσπαθούν να γλιτώσουν μισθώματα και λοιπά έξοδα, ενώ δεν γνωρίζουν ακόμη τι θα ισχύσει με τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά. Εξάλλου πέρυσι, κάποιοι φοιτητές ξενοίκιασαν τα σπίτια τους προκειμένου να μην πληρώνουν νοίκια, καθώς τα μαθήματα στις σχολές γίνονταν μέσω τηλεκπαίδευσης.
«Είναι δυο σημαντικοί παράγοντες που πάνε την αναζήτηση φοιτητικής στέγης πίσω», όπως λέει ο κ. Γεωργάκος, σημειώνοντας ότι αυτό συνεπάγεται ότι δεν «πέφτουν» λεφτά στην πόλη και αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος σε ό,τι αφορά την οικονομία της Θεσσαλονίκης.
Η προσφορά και οι τιμές
Σε ότι αφορά την προσφορά ακινήτων, οι παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι υπάρχουν ακίνητα δυο κατηγοριών αυτήν την στιγμή: Αυτά που είναι ανακαινισμένα και σε πολλές περιπτώσεις και επιπλωμένα και αποτελούν στην ουσία διαμερίσματα που μέχρι πρότινος διατίθεντο μέσω Airbnb και τώρα οι ιδιοκτήτες τους τα «γυρίζουν» στην παραδοσιακή μίσθωση και τα άλλα που είναι σε σχετικά καλούτσικη κατάσταση αλλά «όχι του ίδιου επιπέδου. Τα διαμερίσματα στις παραδοσιακές «φοιτητικές» περιοχές του κέντρου και των ανατολικών περιοχών, ξεκινούν από 220 περίπου για μια γκαρσονιέρα έως και 400-500 ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αλλά και το σημείο, αν είναι πλήρως επιπλωμένη κλπ. Μεγαλύτερα διαμερίσματα, από δυο δωμάτια και πάνω, μπορεί να βρει κανείς από 350-600 και 700 ευρώ.
Σκιαγραφώντας την εικόνα στην προσφορά κατοικίας στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Γεωργάκος εκτιμά ότι μέσα σε πέντε χρόνια θα βγουν χιλιάδες νέα ακίνητα στην αγορά, θα αυξηθεί πολύ η προσφορά και θα μειωθούν οι τιμές, γενικότερα, τόσο στην προσωρινή κάλυψη στέγασης όσο και στη μακροχρόνια. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι βιοτεχνικοί χώροι και τα κτίρια έχουν αγοραστεί στο κέντρο για να μετατραπούν σε κατοικίες.
Υπενθυμίζει επίσης κάποιους σημαντικούς παράγοντες, όπως τα περίπου 300.000 ακίνητα που έχουν συσσωρεύσει οι τράπεζες. «Τώρα δειλά-δειλά αρχίζουν και βγάζουν ακίνητα προς πώληση», με άλλα λόγια υπάρχουν όπως λέει πολλά δεσμευμένα ακίνητα που έχουν φύγει από την αγορά τα οποία δεν ξαναμπήκαν στην αγορά.
Γεγονός είναι εξάλλου ότι για 12 χρόνια δεν υπήρχε ανοικοδόμηση, ενώ ως «πληγή» αναφέρει τις αποποιήσεις κληρονομιών «μια «νόσο» των τελευταίων ετών, οι οποίες έχουν ξεπεράσει τις 350.000 τα τελευταία χρόνια».
Από την άλλη, πολλά ακίνητα ανακαινίσθηκαν και ανακαινίζονται. Κάποια από αυτά που ανακαινίσθηκαν και οι ιδιοκτήτες τους τα εκμεταλλεύονταν μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, ξαναμπαίνουν στην αγορά για μακροχρόνια μίσθωση. Κυρίως τα ακίνητα αρκετών τ.μ.
