Το άλσος των άρκευθων (:κέδρων) στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Κορομηλιάς Καστοριάς
Η ιερά μονή Αγίου Νικολάου Κορομηλιάς Καστοριάς είναι κτισμένη από το έτος 1716 σε ένα θαυμάσιο πλάτωμα του υψηλού όρους που υπέρκειται του χωριού «Κορομηλιά», και που έχει πανοραμική θέα προς το οροπέδιο της Μεσοποταμίας και την οροσειρά της Πίνδου.
Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας η αναφερόμενη ιερά μονή ήταν μία λαμπρή έπαλξη του Ελληνισμού στην Άνω Μακεδονία και γι’ αυτό στις 8 Μαρτίου του έτους 1905 την πυρπόλησαν οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες και φόνευσαν τον Ηγούμενό της Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Γιοβανόπουλο και τον Μοναχό Δαμιανό Τόσκο.
Γύρω απ’ το αναφερόμενο ιστορικό μοναστήρι υπάρχουν πυκνά δάση βελανιδιάς, καθώς κι ένα άλσος άρκευθων (: είδος κέδρων), που βρίσκεται στην ανατολική του πλευρά και σε απόσταση 200 μ. περίπου μακριά απ’ τον περίβολό του. Το άλσος αυτό αποτελεί μια «βορειοευρωπαϊκή πινελιά» στον «φυσικό καμβά» της καστοριανής υπαίθρου κι ελκύει, με το βραχύ ύψος και την αειθαλότητα των δέντρων και των θάμνων του, την προσοχή των προσκυνητών του μοναστηριού και των φυσιολατρών, οι οποίοι το επισκέπτονται τακτικά, το παρατηρούν, το θαυμάζουν, το αγαπούν και το προστατεύουν.