Τι σηματοδοτεί η εξαγορά της Άκτωρ από την Ιντρακάτ – Από τον μετοχικό εμφύλιο και το ναυάγιο των διεθνών δραστηριοτήτων σε κοινή πορεία με την Ιντρακάτ για την δημιουργία ενός ενιαίου ομίλου με κατασκευές, ενέργεια, ακίνητα και παραχωρήσεις
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΑΝΝΕ
Το βελούδινο διαζύγιο που σύναψαν το Μάιο του 2022 οι κύριοι Αλέξανδρος Εξάρχου και οι εφοπλιστές Δ. Μπάκος και Γ. Καϋμενάκης με την Ολλανδική Reggeborgh Invest για να τερματίσουν τη μεταξύ τους πολύμηνη και επεισοδιακή μετοχική διαμάχη στην Ελλάκτωρ, δεν προμήνυε ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, οι τελευταίοι θα επέστρεφαν ως θριαμβευτές, εξαγοράζοντας τον κατασκευαστικό πυλώνα των δραστηριοτήτων, την εταιρεία Άκτωρ.
Το επικείμενο ντιλ, που θα ανακοινωθεί επισήμως εντός των ημερών σφραγίζει με συνοπτικές διαδικασίες τις αλλεπάλληλες μετοχικές εξελίξεις στην Ελλάκτωρ την τελευταία πενταετία και σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για την κατασκευαστική εταιρεία που τα τελευταία χρόνια βρέθηκε από το ζενίθ της επιχειρηματικής της πορείας ως ένας ισχυρός πόλος των κατασκευών στο ναδίρ, χάνοντας από την ΤΕΡΝΑ την πρωτοκαθεδρία στην αγορά.
Οι απανωτές σφοδρές διαμάχες στην κορυφή της διοικητικής ομάδας που κουβαλάει σαν κατάρα ο όμιλος την τελευταία δεκαετία, οι λανθασμένες επενδυτικές επιλογές, τα έργα με χαμηλά περιθώρια κέρδους και η ανεπιτυχής έξοδος σε διεθνείς αγορές όπως στη Ρουμανία, την Αυστραλία και την Μέση Ανατολή έπεσαν σαν χιονοστιβάδα στις πλάτες της τεχνικής εταιρείας, το όνομα της οποίας συνδέθηκε με μερικά από τα πιο εμβληματικά κατασκευαστικά έργα της χώρας.
Κάπως έτσι το βαρύ όνομα των έργων υποδομής άρχισε να ξεθωριάζει, οι σκελετοί να βγαίνουν από τα ντουλάπια και οι ζημιές να εκτινάσσονται κοντά στα 500 εκατ. ευρώ με την κατασκευαστική να παίρνει ένα επικίνδυνο κατήφορο. Τα έργα άρχισαν να μην παραδίδονται στην ώρα τους, τα εργοτάξια να υπολειτουργούν, υπεργολάβοι και προμηθευτές να μένουν απλήρωτοι, με την κυβέρνηση να πιέζει για άμεσες λύσεις προκειμένου να τρέξουν κρίσιμα έργα.
Μια παρόμοια εικόνα παρουσιάζουν και σήμερα άνθρωποι που είναι πολύ κοντά στην εταιρεία, υποστηρίζοντας ότι αν δεν διανύαμε προεκλογική περίοδο και αν δεν είχε συμβεί το ατύχημα στα Τέμπη που έφερε μεγάλες πολιτικές αναταράξεις και αλλαγή σκυτάλης στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, τα πράγματα για το χαρτοφυλάκιο των περίπου 3 δισ. της εταιρείας θα ήταν πολύ πιεστικά.
Ο τεμαχισμός της Ελλάκτωρ
Το πρόσφατο άδοξο τέλος των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Άκτωρ, της Κυπριακής Wade Adams και της Adamas του κ. Δημήτρη Κούτρα κατέδειξε τη βούληση των μετόχων να αποχωρήσουν από τις κατασκευές.
Αποδεικνύοντας με τον πλέον εμφανή τρόπο, το σχέδιο τεμαχισμού του ομίλου πρώτα με τα πιο κερδοφόρα κομμάτια, πουλώντας το μεγάλο χαρτοφυλάκιο στις ΑΠΕ στην Motor Oil. Και στην συνέχεια με την κατασκευή, με τίμημα που προσδιορίζεται πάνω από τα επίπεδα των 200 εκατ. ευρώ που παρά τις κινήσεις εξυγίανσης την τελευταία διετία εξακολουθεί να αποτελεί την Αχίλλειο πτέρνα της Ελλάκτωρ.
Η αγορά περιμένει τώρα τις επόμενες κινήσεις των μετόχων στις παραχωρήσεις, θεωρώντας ότι η Ελλάκτωρ θα θελήσει να τις πουλήσει σε δεύτερο στάδιο αν όχι στο σύνολό τους, πιθανώς κομμάτι-κομμάτι, την τύχη του κλάδου των απορριμμάτων που δραστηριοποιείται μέσω της Ηλέκτωρ και τη REDS που φαίνεται να αποτελεί στρατηγικό κομμάτι των δραστηριοτήτων των μετόχων.
Σήμερα, στις παραχωρήσεις η εταιρεία ελέγχει το 65,8% της Αττικής Οδού, το 71,7% του Μορέα (αυτοκινητόδρομος Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα), το 17% της Ολυμπίας Οδού (Ελευσίνα, Κόρινθος, Πάτρα), το 22,2% του Αυτοκινητόδρομου Αιγαίου (Μαλιακός Κλειδί), το 22% της Γέφυρα Ρίο –Αντίρριο και το 20% του Polis Park στην Θεσσαλονίκη. Επίσης έχει αναλάβει την εκμετάλλευση και την λειτουργία της Μαρίνας Αλίμου για 40 χρόνια (με option για άλλα 10 χρόνια).
Πέρα από τις ώριμες παραχωρήσεις, η εταιρεία συμμετέχει και σε μια σειρά από έργα νέας γενιάς που πρόκειται να κατασκευαστούν σε συνεργασία με την Ιντρακάτ, από τα οποία επωφελείται το νέο σχήμα, αυξάνοντας τα ποσοστά συμμετοχής. Για παράδειγμα, η ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις και η Iντρακάτ θα αναλάβουν τα έργα στον οδικό άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος- Πύλος – Μεθώνη όταν υπογραφεί η σχετική ΣΔΙΤ. Επιπλέον, το τμήμα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης, από τον κόμβο Χερσονήσου μέχρι τη Νεάπολη με ανάδοχο σχήμα την κοινοπραξία Άκτωρ-ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-Ιντρακάτ. Οι τελευταίοι έχουν αναλάβει και την επέκταση της Λ. Κύμης, η οποία κατασκευάζεται ως δημόσιο έργο.
Παρά το γεγονός ότι η Ιντρακάτ είχε υποβάλει προ τριμήνου προσφορά για την εξαγορά της Άκτωρ, εντούτοις οι μέτοχοι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αποκλειστικές διαπραγματεύσεις με την κυπριακή Wade Adams και το πρώην αφεντικό της Άκτωρ. Το επιχείρημα που χρησιμοποίησαν τότε και τώρα καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να υπερπηδήσουν είναι ότι μια συμφωνία με την Ιντρακάτ, θα χρειαζόταν χρόνο για να εγκριθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και ενδεχομένως με όρους και προϋποθέσεις.
Η πρόσδεση του Άκτωρα στην εταιρεία, χτίζει στην αγορά έναν ισχυρό κατασκευαστικό όμιλο που θα έχει ανεκτέλεστο υπόλοιπο συμβάσεων ύψους 4 δισ. πλασάροντας την ενιαία εταιρεία, με παρουσία στον κλάδο της ενέργειας και των ακινήτων στη δεύτερη θέση των κατασκευών μετά την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (με ανεκτέλεστο υπόλοιπο συμβάσεων κοντά στα 5 δις.) και μπροστά από την ΑVAX και την Μυτιληναίος με χαρτοφυλάκια 2,2 δις, και περίπου 3 δισ. αντίστοιχα.
