Έφη Αλεβίζου
Τα βουνά υψώνονταν γύρω μας σαν ένας μεγάλος μαύρος τοίχος. Πέρα από την κοιλάδα, μπορούσαμε να δούμε μια μισοκατασκευασμένη, σκουριασμένη γέφυρα, που αιωρούνταν στον αέρα. Πάνω της βρισκόταν ένα εγκαταλελειμμένο, μαυρισμένο κτίριο που χρησίμευε κατά τη διάρκεια της 45χρονης κομμουνιστικής διακυβέρνησης της Αλβανίας ως κρατική καλοκαιρινή κατασκήνωση για τους εργάτες που έκαναν διακοπές.
Από την πτώση του κομμουνισμού το 1991, το Kukes έχασε περίπου τον μισό πληθυσμό του. Τα τελευταία χρόνια, χιλιάδες νέοι – κυρίως αγόρια και άνδρες – έριξαν τα ζάρια και ταξίδεψαν στην Αγγλία, συχνά με μικρές βάρκες και χωρίς τα κατάλληλα χαρτιά.
Πριν από δεκαπέντε χρόνια, οι άνθρωποι έρχονταν στο Kukes από όλη την περιοχή για την ημέρα της αγοράς, όπου πουλούσαν ζώα και προϊόντα. Κάποτε οι δρόμοι ηχούσαν από τις φωνές τους. Όσοι ζουν στο Kukes εδώ και δεκαετίες το θυμούνται καλά. Σήμερα, είναι πολύ πιο ήσυχα.