Mιλώντας για την Καστοριά, η λίμνη είναι αυτή που κυριαρχεί. Tραβάει το ενδιαφέρον του επισκέπτη και γύρω της συμβαίνουν όμορφα πράγματα: έτσι, η πόλη καθίσταται πόλος έλξης τουριστών. Για κάποιους, η Καστοριά είναι η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας, για κάποιους άλλους, είναι η πόλη που έχει συνδυαστεί με χειμερινές διακοπές. Το σίγουρο είναι ότι, μετά και από το ταξίδι μας στην πόλη, έχω ξεκαθαρίσει ότι πέραν της λίμνης, έχει πολλά ακόμη να αναδείξει και σίγουρα δίνει πληθώρα επιλογών στον επισκέπτη.
Πριν το επισκεφθώ με τον φωτογράφο στην αποστολή, Ηλία Κοσίντα, για να το δούμε και να απαθανατιστεί, ρωτήσαμε αρκετούς Καστοριανούς. Φυσικά και γνώριζαν όλοι την ύπαρξή του αλλά ήταν απογοητευτικά μικρό το ποσοστό αυτών που το είχαν επισκεφτεί.
Στην είσοδο με τις γάτες
Αφήνουμε πίσω μας την πόλη και κινούμαστε παράλληλα με τη λίμνη στη χερσόνησο κάτω από τα πελώρια πλατάνια, που και λόγω εποχής ρίχνουν τα φύλλα τους. Περνάμε το νοσοκομείο της πόλης, και ύστερα από λίγο, βρισκόμαστε στην είσοδο του σπηλαίου. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στον άνετο χώρο στάθμευσης και βρισκόμαστε στην είσοδο. Όσο περιμένουμε, δύο-τρεις γάτες, είτε στέκονται και απολαμβάνουν τον ήλιο όπως οι ακτίνες του βρίσκουν δίοδο από τα εναπομείναντα πλατανόφυλλα, είτε περιεργάζονται τον χώρο.
Η ανακάλυψη του Σπηλαίου
Η ιστορία της ανακάλυψης του Σπηλαίου του Δράκου ξεκινά από τη δεκαετία του 1940, όταν ένας ντόπιος παρατήρησε την είσοδο του σπηλαίου κατά τη διάνοιξη ενός παραλίμνιου δρόμου. Η αλήθεια είναι ότι, πριν από αυτό, δεν υπήρχαν γραπτές αναφορές για το σπήλαιο, αλλά ούτε και κάποια άλλη έμμεση αναφορά σε αυτό. Μετά τον εντοπισμό του και καθώς η Ελλάδα βρισκόταν μετά τον πόλεμο αντιμετωπίζοντας σοβαρά κοινωνικοοικονομικά θέματα, για 20 και πλέον χρόνια δεν γίνεται καμία προσπάθεια ανάδειξής του. Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια, έγινε το 1963, από τον Τζώνη Ζερβουδάκη και την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία, με τις έρευνες να ολοκληρώνονται το 1969.
Ευρήματα 10.000 ετών
Γεωλογικά, το σπήλαιο εκτείνεται σε μήκος 300 μέτρων και περιλαμβάνει εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο διατηρείται σταθερή μεταξύ 16°C και 18°C, ενώ η υγρασία ανέρχεται στο 90%. Δεν έχουν βρεθεί ίχνη ανθρώπινης παρουσίας, αλλά έχουν εντοπιστεί παλαιοντολογικά κατάλοιπα, όπως τα οστά αρκούδας των σπηλαίων περίπου 10.000 ετών.
Επίσης, το σπήλαιο διαθέτει 7 μικρές υπόγειες λίμνες, 10 αίθουσες, 3 γέφυρες και 5 σήραγγες, κάνοντάς το ξεχωριστό με λίμνες γλυκού νερού. Σε αρκετά σημεία του σπηλαίου, οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες δημιουργούν διάφορους σχηματισμούς, οι οποίοι προσομοιάζουν με δράκο, από όπου προκύπτει και το όνομά τους.
Η επίσκεψη και το επίσημο opening
Η επίσκεψη στο Σπήλαιο του Δράκου προσφέρει στους επισκέπτες μια μοναδική εμπειρία. Το σπήλαιο είναι εξοπλισμένο με σύγχρονες εγκαταστάσεις και ένα σύστημα ανακύκλωσης αέρα για τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης, ενώ, παράλληλα, το σύστημα αυτό συμβάλλει σημαντικά στην αποτροπή της διάβρωσης.
Πολλά χρόνια μετά την ανακάλυψή του, μόλις στο πρόσφατο 2009, άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό, αποτελώντας έναν πολύ ενδιαφέροντα προορισμό για τους λάτρεις της φύσης. Όπως γίνεται σαφές από τη βόλτα μέσα στο σπήλαιο, όλες οι εργασίες έχουν πραγματοποιηθεί με σεβασμό στο περιβάλλον και με την εφαρμογή κάθε απαραίτητου μέτρου για την αποφυγή οποιασδήποτε παρέμβασης στο φυσικό εσωτερικό διάκοσμο του σπηλαίου.
Η ξενάγησή μας στο σπήλαιο ολοκληρώνεται και αποτέλεσε μία μοναδική εμπειρία την οποία αξίζει κανείς να βάλει στο πρόγραμμά του όταν βρεθεί στην περιοχή.
Πληροφορίες για το Σπήλαιο μπορείτε να βρείτε στο www.spilaiodrakoukast.gr.
