ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
«Είναι ένα παγκόσμιο ανθρώπινο ον», διαβάζουμε πως κάποιος κάποτε είπε για τον Dmitri Kessel (1902-1995). Έζησε πολύ. Έζησε καλά. Ταξίδεψε, φωτογράφισε. Με αγνή περιέργεια. Μεγάλωσε με άνεση στην Ουκρανία. Τριγυρνούσε παντού με την Brownie κάμερά του, την οποία είχε αποκτήσει ανταλλάσσοντας τις νερομπογιές και τα πινέλα του.
Η ζωή του άλλαξε με την Επανάσταση. Κατατάχθηκε στον στρατό στα 16 και το πιο πιθανό είναι πως αυτή του η εμπειρία τον εξόπλισε για αργότερα, όταν φωτογράφιζε το «σύμπαν» του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Εγκαταλείποντας τη ρωσική επανάσταση, ταξίδεψε στην Αμερική. Το 1923. Εκεί άρχισε να συγκεντρώνεται στη φωτογραφία. Αργότερα, βάση του έγινε το Παρίσι, αλλά ήταν από τους ανθρώπους που σπάνια έμεναν στο σπίτι. Ο κόσμος του ασκούσε υπερβολική γοητεία για αυτό.
Ο Dmitri Kessel έχει ταυτιστεί με την Ελλάδα, μιας και είναι ένας από τους φωτογράφους που κατέγραψαν όσα συνέβαιναν στη χώρα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η «ασπρόμαυρη Ελλάδα» του Kessel, εμβληματικού συνεργάτη του περιοδικού LIFE, βρήκαν τη θέση τους στα μεγαλύτερα περιοδικά της εποχής, αποτυπώνοντας με ρεαλισμό και ευθύτητα τον θάνατο. Στο τέλος της μέρας, φωτογράφιζε ένα έθνος υπό διάλυση.
Ο φακός του Kessel δεν υπάκουε μόνο σε δύσκολες καταστάσεις και στιγμές. Ο φωτογράφος έχει απαθανατίσει και έγχρωμη Ελλάδα. Έγχρωμη σαν να λέμε γαλάζια και λευκή, κυκλαδίτικη πριν γίνει κλισέ. Τα νησιά των islanders των 60s.
Δέκα από αυτά τα κλικς βρέθηκαν μπροστά μας σε ένα scroll, από τη σελίδα o mar é azul στο Instagram και θα τα αφήσουμε παρακάτω.
Οι Κυκλάδες του 1960, μέσα από τον φακό του Dmitri Kessel, λοιπόν:
