Πατέρας, αυτός ο αφανής ήρωας

Γράφει η Τάνια Ώττα

Όσο πλησιάζει η γιορτή της μητέρας πολλά θα γραφτούν και θα ειπωθούν για αυτό το σημαντικό πρόσωπο τής ζωή μας. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Ο πατέρας είναι ένας άνθρωπος που επίσης παίζει ουσιαστικό ρόλο στη ζωή των παιδιών, κι ας μην εξυμνείται  πολύ συχνά. Γιατί ο δικός του ο ρόλος συνήθως δεν είναι πρωταγωνιστικός μπροστά στην υπέρμετρη παρουσία της μάνας. Κι όμως είναι αυτός που κλείνει τον κύκλο της οικογένειας και  προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια.

Αυτός ο άνθρωπος δεν διεκδικεί ποτέ την πρωτιά στην αγάπη των παιδιών του, γιατί σέβεται το ρόλο της μάνας και απολαμβάνει τον δικό του ρόλο, να διατηρεί τις ισορροπίες, να στηρίζει  και να παίρνει πάνω του το  βάρος της οικογένειας. Αυτός ο αφανής ήρωας, που απουσιάζει όλη μέρα από το σπίτι για να μην λείψει τίποτα στην οικογένειά του, κι ας υποφέρει γι’ αυτό, απολαμβάνει τις λίγες ποιοτικές ώρες που έχει με την οικογένειά του και προσπαθεί να κλέψει λίγο χρόνο από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις για να είναι εκεί, όσο ακόμη τα παιδιά του τον χρειάζονται, μέχρι να ανοίξουν τα φτερά τους και να φύγουν.

Η κατανομή των ρόλων των δύο γονέων στις σύγχρονες οικογένειες έχει αλλάξει.  Η μητέρα δεν είναι πλέον αυτή που μένει  στο σπίτι  για να μεγαλώνει τα παιδιά, κι ο πατέρας να είναι ο θεατής, ο αυστηρός μπαμπούλας που επιβάλλει την τάξη στο σπίτι, που απαγορεύει και που τιμωρεί. Όσο κι αν ο μητρικός ρόλος υπερισχύει ενστικτωδώς, ο ρόλος του πατέρα είναι αυτός που εξισορροπεί τα πράγματα και συμβάλλει στην ποιοτική σχέση τόσο  μεταξύ των δύο γονέων όσο και μεταξύ γονέα και παιδιού. Ο πατέρας συμβολίζει τη δύναμη τής οικογένειας κι ας αδικείται πολλές φορές επειδή απουσιάζει και δεν έχει αυτήν την συναισθηματική ταύτιση που η ίδια η φύση δίνει μεταξύ μάνας και παιδιού.

Ο σύγχρονος πατέρας διαδραματίζει ένα πολύ ουσιαστικό ρόλο, πέρα από στερεοτυπικές αντιλήψεις, είτε συμπληρωματικά του μητρικού είτε πρωταγωνιστικά όταν απουσιάζει η μητέρα για διάφορους λόγους. Γιατί, δυστυχώς, στη ζωή τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως θα θέλαμε. Ο πατέρας πολλές φορές καλείται να παίξει διπλό ρόλο. Να είναι και μάνα και πατέρας. Να είναι μόνος του στο δύσκολο έργο να μεγαλώσει τα παιδιά του. Είτε  λόγω διαζυγίου, είτε λόγω θανάτου ή επαγγελματικών υποχρεώσεων της μητέρας, ο ρόλος του πατέρα αλλάζει και γίνεται πρωταγωνιστικός. Κι εκεί οι απαιτήσεις αυξάνονται κι ο ρόλος γίνεται σύνθετος. Το να μεγαλώνεις μόνος σου ένα παιδί δεν είναι καθόλου εύκολο. Από την άλλη, όμως, είναι εξίσου δύσκολο να στερείσαι τα παιδιά σου λόγω προβλημάτων που μπορεί να δημιουργηθούν στη σχέση των δύο γονέων. Η πατρότητα είναι τόσο απαραίτητη στη ζωή των παιδιών όσο και η μητρότητα, χωρίς να υποτιμάται και να υποβαθμίζεται κανένας ρόλος. Πέρα από εγωισμούς και εκδικητικές συμπεριφορές, πρέπει να γίνει κατανοητό και από τους δύο γονείς η ευθύνη που τους αναλογεί και να σεβαστούν την ανάγκη των παιδιών να έχουν τους γονείς τους παρόντες στη ζωή τους, σε όλα τα στάδια που περνούν ηλικιακά.