Η σύνδεση με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη

2 Οκτωβρίου 1888. Στο μεγάλο εργοτάξιο του Ουέστμινστερ, μίας από τις πλουσιότερες περιοχές του Λονδίνου, ένας εργάτης ήρθε αντιμέτωπος με το μακάβριο θέαμα ενός διαμελισμένου γυναικείου κορμού. Λίγους μήνες αργότερα, πάνω στον άτυπο «τάφο» της άγνωστης γυναίκας, μπήκαν τα θεμέλια του ιστορικότερου κτιρίου της Σκότλαντ Γιαρντ. Η λονδρέζικη υπηρεσία δεν κατάφερε ποτέ να λύσει το μυστήριο που έκτοτε «στοίχειωνε» τα γραφεία της.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου, γνωστότερη ως Σκότλαντ Γιαρντ, είχε αρχίσει να μεγεθύνεται, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε εξοπλισμό. Μέσα σε λίγα χρόνια, οι εργαζόμενοι, από χίλιοι, είχαν ανέλθει σε σχεδόν δεκατρείς χιλιάδες, με αποτέλεσμα το κτίριο που στέγαζε τα κεντρικά της υπηρεσίας να μην μπορεί πια να καλύψει τις ανάγκες της. Η μετακόμιση ήταν μονόδρομος. Έτσι, το 1887 βρέθηκε ο νέος χώρος και ξεκίνησαν πυρετωδώς οι εργασίες. Τα καινούρια κτίρια θα ανεγείρονταν στην εύπορη συνοικία του Ουέστμινστερ, σε σημείο που βρεχόταν από τον ποταμό Τάμεση.

Τα μακάβρια ευρήματα

Ήταν αρχές Οκτώβρη του 1888 και στην οικοδομή κυκλοφορούσαν καθημερινά δεκάδες εργάτες. Ωστόσο, σε μια συγκεκριμένη αποθήκη, δεν είχε μπει κανείς από τις 29 Σεπτέμβρη. Κι εκείνη την ημέρα δεν είχε παρατηρηθεί τίποτα το παράξενο.

Στις 2 Οκτωβρίου, όμως, κάτι είχε αλλάξει. Στη μέση του μικρού δωματίου βρισκόταν τοποθετημένο ένα δέμα. Ο εργάτης που μπήκε στην αποθήκη και το είδε, το πήρε στα χέρια του και το άνοιξε. Αυτό που αντίκρισε τον σόκαρε. Μέσα στο κουτί υπήρχε ο διαμελισμένος κορμός μίας γυναίκας. Αμέσως κλήθηκε στο σημείο η Μητροπολιτική Αστυνομία.

Οι άντρες της Σκότλαντ Γιαρντ ενημερώθηκαν για το συμβάν, παρέλαβαν το δέμα και ξεκίνησαν να ερευνούν την οικοδομή. Γρήγορα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το γυναικείο μέλος ταυτιζόταν με δύο χέρια που είχαν βρεθεί σε σημείο του ποταμού μερικές μέρες νωρίτερα. Αν και η ταυτότητά του θύματος παρέμενε άγνωστη, καθώς κεφάλι δεν υπήρχε, ο ιατροδικαστής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σώμα πιθανότατα ανήκε σε μία νεαρή γυναίκα, κοντά στα 24, που είχε πεθάνει πριν από τουλάχιστον δύο μήνες. Το λευκό, απαλό της δέρμα, το μαύρο σατέν φόρεμα, με το οποίο ήταν ντυμένη, και το γεγονός ότι ήταν «ευτραφής» μαρτυρούσε την οικονομική της επιφάνεια και βοήθησε τους αστυνομικούς να συμπληρώσουν το προφίλ της.

Μαζί με τα διαμελισμένα χέρια στις όχθες του Τάμεση, είχαν βρεθεί και αποκόμματα εφημερίδας με ημερομηνία 24 Αυγούστου. Αργότερα, ένας δημοσιογράφος με τη βοήθεια του σκύλου του, εντόπισε και ένα πόδι που ανήκε στην ίδια.

Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι το μόνο όργανο της γυναίκας που έλειπε ήταν η μήτρα. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, αλλά και από τον τρόπο που είχαν αποκοπεί τα μέλη της, οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο δολοφόνος είχε γνώσεις ανατομίας.

Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης και το άλυτο μυστήριο

Αμέσως μόλις το μυστηριώδες έγκλημα έγινε γνωστό, οι εικασίες και οι θεωρίες άρχισαν να οργιάζουν. Οι Λονδρέζοι δεν άργησαν να συνδέσουν τη δολοφονία με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη που δρούσε στην πόλη την ίδια περίοδο. Οι αρχές, όμως, έσπευσαν να διαψεύσουν τις φήμες. Η Σκότλαντ Γιαρντ ισχυρίστηκε ότι το προφίλ του θύματος δεν ταίριαζε με τις «κοινές» και τις πόρνες που συνήθιζε να σκοτώνει ο διαβόητος εγκληματίας. Οι εφημερίδες, βέβαια, συνέχισαν να σκορπούν τον τρόμο για αρκετό καιρό.

Τελικά, η Μητροπολιτική Αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να λύσει τον γρίφο. Το έγκλημα μέχρι σήμερα παραμένει άλυτο. Ωστόσο, η δολοφονημένη γυναίκα που βρέθηκε στο εργοτάξιο δεν απέτρεψε τη διοίκηση της Σκότλαντ Γιαρντ από το να συνεχίσει τις εργασίες. Ενάμιση χρόνο αργότερα, τα νέα κτίρια ήταν έτοιμα και σύσσωμη η υπηρεσία μετακόμισε στο Ουέστμινστερ.

Τα γραφεία του Ουέστμινστερ, πάνω στις όχθες του Τάμεση, στέγαζαν τη Σκότλαντ Γιαρντ έως και το 1967 που μεταφέρθηκαν σε έναν πιο κεντρικό δρόμο της συνοικίας. Μέχρι σήμερα διατηρούν τον τίτλο των μακροβιότερων κεντρικών κτιριακών εγκαταστάσεων της υπηρεσίας.