Καλοκαίρι. Ήλιος. Θάλασσα. Ελλάδα. Και ξαφνικά, το «κροτάλισμα» ενός ημιαυτόματου όπλου διαλύει τα πάντα. Νεκροί. Τραυματίες. Αίμα. Πόνος. Θρήνος. Μερικά δευτερόλεπτα. Τόση ήταν η διαφορά από τη μια εικόνα στην άλλη. Μια αναίτια ανθρωποσφαγή. Ένα δολοφονικό αμόκ. Μια αδιανόητη τρομοκρατική επίθεση που εκτυλίχθηκε σε δυο στάδια. Αμφότερα το ίδιο αιματηρά. Μια ένοπλη οργάνωση που έψαχνε ανθρώπινα θύματα. Και πολλοί ένοπλοι. Σαν να πήγαιναν σε πόλεμο.
Μια αδιανόητη ανθρωποσφαγή μέσα σε κρουαζιερόπλοιο
Το City of Poros ήταν ένα πλοίο που τη δεκαετία του 1980 πραγματοποιούσε ημερήσιες κρουαζιέρες στην Ύδρα, την Αίγινα και τον Πόρο. Ξεκινούσε από τη Μαρίνα του Φλοίσβου και εκεί επέστρεφε όταν τελείωνε την περιήγησή του στα νησιά. Ανήκε στην εταιρία «Κυκλαδικές Κρουαζιέρες» των αδελφών Κυρτάτα. Είχε μήκος 60 μ. και έφτανε τους 26 κόμβους ταχύτητα.
Το απόγευμα εκείνη της ημέρας και ενώ το πλοίο βρισκόταν τρία ναυτικά μίλια ανοιχτά της Αίγινας, όσοι βρίσκονταν στο εσωτερικό του, άρχισαν να ακούνε ένα περίεργο ήχο που έμοιαζε με «κροτάλισμα». Το ρολόι έδειχνε 18:48 και όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα ο ήχος αυτός δυνάμωνε. Στην αρχή κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε. Μέχρι που κάποια στιγμή, το αίμα όλων «πάγωσε» εμφανίστηκε ένας ένοπλος, ο οποίος κρατούσε στα χέρια του ένα ημιαυτόματο όπλο και αδιακρίτως, «σάρωνε» οτιδήποτε υπήρχε γύρω του.
Υπήρξε μια μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία, ο δράστης πυροβολούσε τόσο στα τυφλά που απλά έκανε κύκλους γύρω από τον άξονα του, έχοντας το δάχτυλο κολλημένο στη σκανδάλη του όπλου! Όταν αυτό το «σπιράλ» του θανάτου τελείωσε, ο δράστης πήγε προς την καμπίνα του υποπλοιάρχου, Αντώνη Δεϊμέζη. Τον σημάδεψε και τον εκτέλεσε εν ψυχρώ. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί.
Στη συνέχεια, κατευθύνθηκε προς τη γέφυρα του πλοίου και άρχισε να πετά προς εκείνο το σημείο χειροβομβίδες. Πολλοί από τους τουρίστες που επέβαιναν στο πλοίο, άρχισαν να πηδάνε πανικόβλητοι στη θάλασσα για να γλιτώσουν από τη μανία του δράστη.
Λίγα λεπτά αργότερα, που σίγουρα φάνηκαν σαν αιώνας, ακούστηκε μια ισχυρότατη έκρηξη που συγκλόνισε το πλοίο. Ο πανικός έγινε ακόμα μεγαλύτερος καθώς κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς συμβαίνει. Και μετά από αυτή την έκρηξη… σιωπή. Μόνο οι φωνές των γυναικών που ζητούσαν βοήθεια και οι κραυγές πόνου των τραυματισμένων ακούγονταν. Η έκρηξη είχε σημειωθεί στη βάση του εξωτερικού περιβλήματος του υπερστεγάσματος της γέφυρας, κοντά στην καμπίνα του υπάρχου του City of Poros. Από την έκρηξη σκοτώθηκε ο ύπαρχος και διαμελίστηκε ο δράστης. Όπως προέκυψε λίγο αργότερα από το μακελειό αυτό, δε γλίτωσαν εννέα άνθρωποι (ανάμεσα σε αυτούς και ο δράστης), ενώ ακόμα 60 άνθρωποι είχαν τραυματιστεί!
Το ζήτημα, ωστόσο, ήταν πως το χτύπημα στο City of Poros δεν ήταν η μοναδική επίθεση εκείνης της ημέρας. Λίγες ώρες νωρίτερα στο λιμάνι του Τροκαντερού είχε σημειωθεί μια ισχυρή έκρηξη σε ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν τέσσερεις άνδρες. Και οι τέσσερις άνδρες σκοτώθηκαν επιτόπου. Οι Αρχές άρχισαν να ερευνούν την περίεργη αυτή έκρηξη αλλά πριν καλά – καλά καταλάβουν τι είχε γίνει, ήρθαν αντιμέτωποι με το μακελειό στο City of Poros. Τώρα, ήταν, σχεδόν, αναγκασμένοι να συνδέσουν τα δυο αιματηρά γεγονότα.
Ποιοι ήταν πίσω από το μακελειό
Και, όπως αποδείχθηκε, πολύ καλά έκαναν γιατί αυτές οι δυο επιθέσεις συνδέονταν μεταξύ τους. Πριν καν συμπληρωθεί μια εβδομάδα η Ασφάλεια Αττικής «παρουσίασε» τους δράστες της διπλής υπόθεσης.
Οργανωτής της επίθεσης ήταν ο 38χρονος Χατζάμπ Τζαμπάλα, ο οποίος είχε γεννηθεί στη Βεγγάζη της Λιβύης και είχε μπει στην Ελλάδα την 1η Ιουνίου 1988 από την Κοπεγχάγη. Ο Τζαμπάλα έμενε σε ένα διαμέρισμα στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη 6 στη Γλυφάδα. Από τις εκεί έρευνες των αστυνομικών διαπιστώθηκε ότι ήταν ο κατασκευαστής των εκρηκτικών που χρησιμοποιήθηκαν στο Τροκαντερό. Στο διαμέρισμα βρέθηκαν και στοιχεία επιβεβαιώναν την ταυτότητα και των υπόλοιπων μελών της ομάδας.
Στη Γλυφάδα βρέθηκαν στοιχεία για τους Αμούντ Αμπούλ Χαμίντ και Μεχρί Μεγεντίν που είχαν έρθει στην Ελλάδα, δυο μήνες πριν το μακελειό. Διαπιστώθηκε ακόμα η εμπλοκή ενός ατόμου για το οποίο, ωστόσο, πέρα από κάτι κομμάτια μιας φωτογραφίας του δε βρέθηκε κάτι άλλο. Τελευταίος της ομάδας των τρομοκρατών ήταν ο Μοχάμεντ Σοζάντ Αντνάν. Είχε έρθει στην Ελλάδα στις 3 Απριλίου και είχε βγάλει εισιτήριο για το City of Poros κανονικά με το όνομα του. Αυτός ήταν ο «νεαρός, μελαψός, με ένα Robbe di Kappa μπλουζάκι» που είχαν περιγράψει (και στη συνέχεια, βέβαια, αναγνώρισαν) δεκάδες μάρτυρες.
Σύμφωνα με όσα προέκυψαν από τις πολυετείς έρευνες των διωκτικών αρχών, το «κτύπημα» στο «City of Poros» ήταν ενέργεια της οργάνωσης Fatah-RG. Σύμφωνα με απόρρητη έκθεση (του 1994) αξιωματικών της Κρατικής Ασφάλειας, που είχε δημοσιεύσει παλαιότερα στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Το Βήμα», «η οργάνωση κατά καιρούς και ανάλογα με τους στόχους των επιθέσεων που έχει προγραμματίσει διεθνώς, έχει χρησιμοποιήσει διάφορα ονόματα-καλύμματα, όπως Μαύρος Ιούνης, Αραβικές Επαναστατικές Ταξιαρχίες, Επαναστατική Οργάνωση Σοσιαλιστών Μουσουλμάνων, Μαύρος Σεπτέμβρης, Αλ Ασίφα, Στρατιώτες της Δικαιοσύνης, Επαναστάτες της Αιγύπτου, Πυρήνες Αράβων Fedayeen. Ιδρύθηκε το 1974, όταν αποσχίστηκε από τη Fatah, μετά τις διαφωνίες του αρχηγού της Αμπού Νιντάλ (πραγματικό όνομα: Σαμπρί Αλ Μπάνα), ο οποίος αποτελεί δεσπόζουσα προσωπικότητα στον διεθνή τρομοκρατικό χώρο. Η δύναμη της οργάνωσης αριθμεί περί τους 1.000 άνδρες. Η έδρα της ήταν στη Βαγδάτη ως το 1982, οπότε μεταφέρθηκε στη Συρία και από το 1985 στη Λιβύη. Την τελευταία δεκαετία (1984-1994) στην Ελλάδα έλαβαν χώρα 12 επεισόδια, για τα οποία ανέλαβε την ευθύνη ή αποδόθηκαν στην οργάνωση του Αμπού Νιντάλ».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι Αρχές ερεύνησαν και την πιθανή εμπλοκή ενός νεαρού Γάλλου τουρίστα στο μακελειό του City of Poros καθώς πολλοί ήταν οι μάρτυρες που τον αναγνώρισαν να κινείται διαρκώς δίπλα στον Αντνάν. Πρόκειται για τον 21χρονο φοιτητή Ρολάν Βινιερόν ο οποίος βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στην πλάτη. Οι μάρτυρες (η αναγνώριση έγινε στο νεκροτομείο) είπαν πως Αντνάν και Βινιερόν ήρθαν σε ρήξη και άρχισαν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο.
Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν ίσχυε. Πιθανότατα ο Βινιερόν προσπαθούσε να βρει ευκαιρία να αφοπλίσει τον Αντνάν, δεν τα κατάφερε και όταν ο τρομοκράτης τον κατάλαβε, τον εκτέλεσε. Όλες οι σφαίρες και όλοι οι κάλυκες, άλλωστε, που βρέθηκαν μέσα στο City of Poros, προέρχονταν από ένα όπλο. Το ημιαυτόματο του Αντνάν.
Παράλληλα, θεωρείται δεδομένο, πως υπήρξαν και άλλα άτομα τα οποία δρούσαν στα ομάδα υποστήριξης αλλά ποτέ δεν εντοπίστηκαν και, βέβαια, ποτέ δε λογοδότησαν για τις πράξεις τους.
Ποιος ήταν ο στόχος της ανθρωποσφαγής
Γιατί, όμως, η ολιγομελής αυτή ομάδα των τρομοκρατών θέλησε να χτυπήσει ένα μικρό κρουαζιερόπλοιο και κυρίως γιατί σε δυο φάσεις; Μήπως κάτι πήγε στραβά; Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά και είχαν γραφτεί στον Τύπο της εποχής, υπήρχαν καιρό πριν οι πληροφορίες πως θα γινόταν μια τρομοκρατική επίθεση με στόχο αμερικανούς τουρίστες στην Ελλάδα. Είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα, είχαν ενημερωθεί όλοι οι εμπλεκόμενοι αλλά φαίνεται πως κανείς δεν περίμενε πως κάτι τέτοιο θα γινόταν σε ένα μικρό κρουαζιερόπλοιο που έκανε, ουσιαστικά, ένα… τοπικό δρομολόγιο.
Εκ των υστέρων, ωστόσο, αποδείχθηκε, από τις έρευνες των αστυνομικών, πως στόχος ήταν ένα γκρουπ 100 Αμερικανών, για τους οποίους οι τρομοκράτες είχαν πληροφορίες ότι θα επιβιβαστούν στο πλοίο. Αξιωματικός της Κρατικής Ασφάλειας, σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Βήματος», υπογράμμισε ότι είχε βρεθεί ακόμα και το ταξιδιωτικό πρακτορείο (το όνομα του οποίου δεν είχε γνωστοποιηθεί, για ευνόητους λόγους) που είχε κανονίσει το σχετικό ταξίδι και πιθανολογείται πως τις σχετικές πληροφορίες είχαν και οι τρομοκράτες. Το πρακτορείο όμως ματαίωσε το ταξίδι την τελευταία στιγμή, χωρίς να το αντιληφθεί ο Σοζάντ, ο οποίος είχε αναλάβει τον ρόλο του «τοποτηρητή» στο πλοίο.
Το σχέδιο περιελάμβανε την προσέγγιση του παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου στον χώρο αποβίβασης των επιβατών και, παράλληλα με την ανατίναξή του, που θα προκαλούσε τη μεγάλη αιματοχυσία, είχε ανατεθεί στο Σοζάντ να πυροβολεί από το κατάστρωμα του πλοίου. Όταν όμως αυτός πληροφορήθηκε την έκρηξη (που πιθανότατα προήλθε από λάθος) στο Τροκαντερό, προτίμησε την ανθρωποθυσία και τον «ένδοξο» θάνατό του.
Πηγή:reader.gr
