Ολυμπιακός, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ χωρίς Έλληνες!
Επιχειρώντας μία απαρίθμηση των παικτών του ρόστερ των μεγάλων ομάδων, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ενισχύθηκαν σημαντικά σε σχέση με πέρυσι. Πιο εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι θα ψάχνουμε να βρούμε έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή στη βασική τους ενδεκάδα την προσεχή σεζόν.
Ας το δούμε στη λεπτομέρειά του. Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός έχει βασικό τερματοφύλακα τον Καπίνο, τον οποίο ο ίδιος ο «κόκκινος» Τύπος επιτέθηκε μετά τα ματς με την Αρούκα, ότι δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Στα κεντρικά μπακ, ο Σιόβας και παίζει και δεν παίζει και στην μεσαία γραμμή ο Φορτούνης δεν αμφισβητείται. Ποιος άλλος θέτει υποψηφιότητα βασικού; Ουδείς.
Η κυπελλούχος ΑΕΚ έχει Έλληνα βασικό τερματοφύλακα, τον Ανέστη. Ο Πέτρος Μάνταλος παίζει αδιαπραγμάτευτα. Θέση διεκδικεί ο Χριστοδουλόπουλος. Ποιος άλλος; Ουδείς.
Στον ΠΑΟΚ ο Γλύκος φαίνεται να καθιερώνεται. Μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Τζαβέλα, όταν ήρθε ο Φερνάντο Βαρέλα κι ο Κρέσπο δεν βγαίνει από την ενδεκάδα; Δεν μπορούμε. Στη μεσαία γραμμή ο Χαρίσης είναι το καλύτερο «πολυεργαλείο» της χώρας, οπότε δεν βγαίνει. Στην επίθεση ο Αθανασιάδης δεν απειλείται. Τρεις, στο σύνολο.
Στον Παναθηναϊκό δεν θα υπάρχει Έλληνας στη βασική ενδεκάδα.. Τα ελληνόπουλα είναι οι Κουτρουμπής, Χουχούμης, Στάικος, Μαρινάκης και Ευαγγέλου.
Η αμφίδρομη σχέση κερκίδας – οπαδού επί των ημερών μας χάθηκε στα σοκάκια της παγκοσμιοποίησης κι ένας λόγος είναι και ο αφελληνισμός. Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι το εξής: Είναι καλύτεροι οι ξένοι από τους δικού μας, ώστε ν’ αναγκάζονται οι ομάδες να παίρνουν ξένους; Η απάντηση είναι «ναι, οι ξένοι είναι καλύτεροι». Είναι καλύτεροι στη μαζική παραγωγή ποδοσφαιριστών. Ένα ταλέντο στη Λατινική Αμερική αποκλείεται να χαθεί. Το ίδιο και στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία. Λιγότερο στην Ιταλία, την Αγγλία. Στην Ελλάδα θα χαθεί σίγουρα.
Για δυο λόγους τα ταλέντα στην Ελλάδα είναι καταδικασμένα
Ο ένας λόγος είναι ο έλλειψη κατάρτισης από τους προπονητές που αναλαμβάνουν την διάπλαση των παίδων, σωματική και πνευματική. Δεν γίνεται σε ηλικία έξι χρονών τα πιτσιρίκια να κάνουν διατάσεις. Αντενδείκνυται. Επίσης, ποιος μπορεί να θεωρητικολογήσει για το ποδόσφαιρο σε παιδιά;
Ο άλλος λόγος, που παρατηρείται σε ακαδημίες είναι πως ο μπαμπάς πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη για να υπερασπίσει το ταλέντο του παιδιού του.
Οι υποδομές είναι το Α και το Ω του αθλητισμού. Δεν τις έχουμε. Κι όποιες ομάδες τις έχουν, δεν τις εκμεταλλεύονται όπως πρέπει. Με ποια λογική κάποιος ποδοσφαιριστής που τελειώνει την καριέρα του την μία ημέρα, την επόμενη είναι… «υπεύθυνος ακαδημιών». Περιδιαβαίνοντας μια χρονιά με τον Βαν Γκάαλ στις ακαδημίες του Άγιαξ, τον άκουσα να λέει «αυτοί οι προπονητές είναι πιο καταρτισμένοι από μένα».
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο η προτίμηση στους ξένους παίκτες να είναι αναπόφευκτη. Διότι ένας ξένος προπονητής που θα έρθει σε μεγάλη ελληνική ομάδα θέλει έτοιμους παίκτες αφ ενός και αφ ετέρου, δεν μπορεί να εξηγεί στον Μανθάτη, στον Μυστακίδη, στο Μαρινάκη, στον Τζανετόπουλο πράγματα που θα έπρεπε να είχαν διδαχθεί στις ακαδημίες.
Πηγή: sportit.gr
