“Η αποζημίωση απολύσεως δεν θεωρείται μισθός, ώστε να υπόκειται στους περιορισμούς του ακατάσχετου και ασυμψήφιστου που ορίζει το άρθρο 664 του Αστικού Κώδικα” Αυτό είναι ένα άπω τα πολλά ανοιχτά παράθυρα που σφηνώνει η νομοθεσία στην εφορία για να μπορεί να κατασχέσει κάθε πηγή εισοδήματος των οφειλετών στην εφορία, ξεπερνώντας τον σκόπελο του… ακατάσχετου!
Τα εισπρακτικά μέτρα που έχει στην φαρέτρα της η εφορία για να “κυνηγάει” χρέη, δεν περιορίζονται στις εύκολα προσβάσιμες πήγες εσόδων, όπως οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά επεκτείνονται και στο τελευταίο ευρώ που μπορεί να εισπράξει ο οφειλέτης. Συγκεκριμένα για οποιοδήποτε ποσό ληξιπρόθεσμης οφειλής προς το Δημόσιο η αρμόδια ΔΟΥ έχει το δικαίωμα να κατάσχει τα ακόλουθα ποσά που τυχόν δικαιούται να εισπράξει ο οφειλέτης:
Από ποσά μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων άνω των 1.000 και έως 1.500 ευρώ τον μήνα επιτρέπεται η κατάσχεση στα χέρια του εργοδότη ή του ασφαλιστικού ταμείου ποσοστού 50% επί του τμήματος πάνω από τα 1.000 και μέχρι τα 1.500 ευρώ, ενώ από ποσά άνω των 1.500 ευρώ τον μήνα επιτρέπεται η κατάσχεση στα χέρια του εργοδότη ή του ασφαλιστικού ταμείου του συνόλου του υπερβάλλοντος των 1.500 ευρώ ποσού.
Το 50% του εφάπαξ που καταβάλλεται από οποιοδήποτε ασφαλιστικό ταμείο, λόγω εξόδου από την υπηρεσία ή το επάγγελμα.
Eως και το 100% των πάσης φύσεως αποζημιώσεων (π.χ. για απόλυση του οφειλέτη από την εργασία ή για ζημιά που υπέστη κάποιο ασφαλισμένο περιουσιακό στοιχείο του κ.λπ.).
Eως και το 100% των πάσης φύσεως εισπράξεων από πωλήσεις προϊόντων ή οποιωνδήποτε άλλων πραγμάτων (π.χ. ακινήτων, Ι.Χ. αυτοκινήτων, σκαφών κ.λπ.).
Να σημειωθεί ότι η αναβίωση των ρυθμίσεων περνάει από την υποχρεωτική, εντός μηνός από την επικύρωση της αναβιώσεως, ένταξη των αρρύθμιστων οφειλών στην πάγια ρύθμιση των 24 ή 48 δόσεων. Το σχήμα αυτό καλύπτει και όσους είχαν ενταχθεί νωρίτερα στις 24-48 δόσεις και έχασαν τη ρύθμιση. Ταυτόχρονα, όμως, εντός μηνός από την υπαγωγή των νέων οφειλών στη ρύθμιση των 36 ή 72 δόσεων, τις οφειλές της απολεσθείσας ρυθμίσεως ο οφειλέτης υποχρεούται να τις εντάξει εκ νέου στην πάγια ρύθμιση των 24 ή 48 δόσεων.