Στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Μανταμάδο, ένα μικρό χωριό της Λέσβου, ζει ένας ιερέας που ξεχωρίζει από τους άλλους όχι μόνο για την πνευματική του αφοσίωση, αλλά και για την αγάπη και την φροντίδα που δείχνει προς μια σκυλίτσα.
Στο Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου Λέσβου υπάρχει ένα ιερέας αλλιώτικος από τους άλλους. Είναι ένας άνθρωπος με πολλή αγάπη για όσους την έχουν ανάγκη, τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τα ζώα. Τα ζώα θα το επισημάνουμε, διότι δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων της εκκλησίας είναι εχθρικοί προς τα ζώα και ειδικά προς τα αδέσποτα. Τα διώχνουν από το προαύλιο της εκκλησίας τους, τα διώχνουν ακόμα και από τους δρόμους που υπάρχουν γύρω από το ναό.
Ωστόσο, ο ιερέας των Παμεγγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου, o Χρήστος Τσιτμηδέλλης, δεν μοιάζει με αυτούς. Είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση. Είναι άνθρωπος συμπονετικός, με ενσυναίσθηση. Προστατεύει τα αδέσποτα, τα αγαπάει, τα φροντίζει. Στις φωτογραφίες τον βλέπουμε να έχει στην αγκαλιά του τη σκυλίτσα του, Στεφανούλα. Η Στεφανούλα είχε λουμπάγκο και ο Πατήρ Χρήστος την πηγαινοέφερνε για ένα μήνα με αυτόν τον τρόπο στο γιατρό και όπου αλλού χρειαζόταν.
Είναι πολύ σημαντικό οι ιερείς να είναι παράδειγμα προς μίμηση. Και ο συγκεκριμένος είναι. Ο κόσμος μαθαίνει από αυτούς, διδάσκεται και κάποιοι θα τους μιμηθούν, θα κάνουν και εκείνοι το ίδιο. Η εκκλησία οφείλει να είναι δίπλα στον αδύναμο, τον ταλαιπωρημένο. Και δεν είναι μόνο ο άνθρωπος έτσι. Αδύναμα και ταλαιπωρημένα είναι αμέτρητα ζώα που έχουν την ανάγκη μας. Αρκεί να κοιτάξουμε δίπλα μας και θα τα βρούμε.