Μας το υποσχέθηκαν πως θα έρθουν…..
Και ήρθαν……
Και άνοιξε η πύλη του σπιτιού μας για μια ακόμη φορά….
Και ξεχύθηκαν παιδιά.
Άνοιξαν τα κλουβάκια μας, μπήκαν μέσα, χάιδεψαν, αγκάλιασαν, έπαιξαν.
Ο Ερμής χοροπηδούσε σαν κατσίκι.
Ο Φοίβος δεν έβαλε γλώσσα μέσα.
Η Χάιντι φώναζε “ρε παιδιά, είμαι κι εγώ εδώ”.
Ο Τσίκο έλεγε”Χάιντι πάνε πιο εκεί να με δουν κι εμένα πόσο όμορφος είμαι”.
Ο τυφλός Μπούμπης μύριζε τον αέρα και καταλάβαινε πως κάτι όμορφο γινόταν εκεί γύρω του.
Η Ολίβια περίμενε υπομονετικά να φτάσει η ώρα για την δική της αγκαλιά.
Η Κανέλα μοίραζε φιλιά παντού.
Η τριποδούλα Μπλάκι έριχνε κρυφές ματιές στις τροφές και τις λιχουδιές που μας έφεραν δώρο τα παιδιά.
Ο Φρίξη φυσικά ακολουθούσε διακριτικά και έλεγχε αν όλα λειτουργούσαν καλά, έτοιμη κάθε λεπτό να μαλώσει όποιον δεν ήταν καλό παιδί.
Ο Έρικ και ο Πίπης στον κόσμο τους όπως πάντα…..μάλωναν ο ένας τον άλλο (σιγά μη χαλάσουν το πρόγραμμα τους
)
Τα υπόλοιπα 44 παιδιά φώναζαν από τα σπιτάκια τους “μη μας ξεχάσετε παιδιά, θέλουμε κι εμείς μια αγκαλιά”.
Και τα παιδιά του 2ου Λυκείου Καστοριάς δεν χάλασαν χατίρι σε κανένα…
Κι εμείς κάπου εκεί στο βάθος χαμογελούσαμε για μια ακόμη φορά στα κρυφά…..
Και νιώθαμε γεμάτες …..γεμάτες αγάπη και ευγνωμοσύνη…..
Για τους καθηγητές που συνόδευσαν τα όμορφα αυτά παιδιά στο καταφύγιο μας.
Κυρίως όμως για αυτά τα παιδιά……
Γιατί ξέραμε πως όταν έρθει η ώρα να αποχωρήσουμε εμείς από τον εθελοντισμό, αυτά τα παιδιά θα μπουν μπροστά και θα φωνάξουν το μεγάλο όχι…
Όχι στη κακοποίηση των ζώων……ναι στην αγάπη……ναι στην ζωή…..
54 ευχαριστώ…..54 όσα και τα ζωάκια μας
54 ευχαριστώ στους συνοδούς εκπαιδευτικούς του Β1 του 2ου Λυκείου Καστοριάς
Γαλανού Σοφία, φιλόλογος/ Δημηροπούλου Έφη, φιλόλογος,/ Παπαδοπούλου Ευρυδίκη, Φιλόλογος,/ Σιδηρόπουλος Φώτης, Μαθηματικός,/ Σούλιος Γιώργος, Γυμναστής και στα όμορφα παιδιά τους …..
Γιατί μόρφωση και παιδεία πάνε χέρι χέρι……..
Σας ευχόμαστε ένα όμορφο καλοκαίρι και ελπίζουμε να σας δούμε ξανά στο δικό μας σχολείο…..
Για άλλες 54 μεγάλες αγκαλιές……για άλλα 54 φιλιά…….
