Ελλάδα
Εξι αλήθειες και δύο μύθοι για τις υψηλότερες τιμές
Ακριβότερα κατά περίπου 32% πληρώνουν οι γονείς στην Ελλάδα το γάλα πρώτης βρεφικής ηλικίας –το ίδιο προϊόν συγκεκριμένης πολυεθνικής εταιρείας– σε σύγκριση με τους γονείς στη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι στη μεν Ελλάδα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης υπολείπεται κατά 32% του μέσου ευρωπαϊκού όρου, στη δε Γερμανία βρίσκεται 17% πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Μάλιστα αυτές οι τιμές δεν είναι τιμές φαρμακείου, αλλά τιμές σούπερ μάρκετ.
Ενα άλλο προϊόν που συνδέεται επίσης με την ανατροφή των βρεφών είναι οι πάνες. Η τιμή ανά τεμάχιο στην Ελλάδα είναι υπερδιπλάσια αυτής στη Γερμανία –0,56 ευρώ στην Ελλάδα έναντι 0,23 ευρώ στη Γερμανία– και υψηλότερη απ’ ό,τι στις άλλες τέσσερις χώρες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ακόμη τρία παραδείγματα, δύο που αφορούν είδη ατομικής υγιεινής και ένα που αφορά τρόφιμα. Αφρόλουτρο μεγάλης πολυεθνικής πωλείται στην Ελλάδα προς 8,77 ευρώ/λίτρο, που είναι η χαμηλότερη τιμή –όχι βεβαίως με μεγάλη διαφορά– μεταξύ των πέντε εξεταζόμενων χωρών. Από την άλλη, στην Ελλάδα η τιμή για οδοντόκρεμα επίσης μεγάλης πολυεθνικής είναι η δεύτερη υψηλότερη, έπειτα από αυτήν στην Κύπρο: 3,34 ευρώ (συσκευασία των 75 ml) στην Ελλάδα έναντι 4,18 ευρώ στην Κύπρο. Στη Γερμανία κοστίζει λιγότερο από 1 ευρώ, στη Γαλλία 2,15 ευρώ και στην Ισπανία 1,99 ευρώ.
Από την άλλη, μπισκότα πολυεθνικού κολοσσού, τα οποία τυγχάνει να αποτελούν ένα από τα γνωστότερα σήματα παγκοσμίως, πωλούνται σχετικά φθηνά στην Ελλάδα (8,96 ευρώ/κιλό), ενώ στη Γερμανία 11,31 ευρώ/κιλό.
Τι τελικά συμβαίνει με τις πολυεθνικές και για ποιο λόγο συχνά πωλούν τα προϊόντα τους ακριβότερα στην Ελλάδα σε σύγκριση ακόμη και με χώρες όπου οι καταναλωτές έχουν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη; Και γιατί, από την άλλη, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι τιμές τους είναι σχετικά χαμηλές;
Δεύτερον, το μέγεθος της ελληνικής αγοράς είναι εκ των πραγμάτων μικρό, κάτι που αφενός δεν ευνοεί την ύπαρξη πολύ χαμηλών περιθωρίων κέρδους και αφετέρου δεν δημιουργεί κίνητρο για μεγάλο ανταγωνισμό στις τιμές.
Τρίτον, όπου υπάρχει μεγάλη διείσδυση της ιδιωτικής ετικέτας οι πολυεθνικές οδηγούνται σε μείωση των τιμών για να μη χάσουν μερίδια αγοράς. Στις πάνες, στο γάλα βρεφικής ηλικίας, στην οδοντόκρεμα και στα απορρυπαντικά πλυντηρίου ρούχων τα μερίδια της ιδιωτικής ετικέτας είναι χαμηλά. Στο αφρόλουτρο από την άλλη αρχίζει και ανεβαίνει σημαντικά το μερίδιο της ιδιωτικής ετικέτας, ενώ υπάρχει ανταγωνισμός και από ελληνικές εταιρείες. Σε ό,τι αφορά τα μπισκότα είναι τα επώνυμα προϊόντα των ελληνικών εταιρειών που κυριαρχούν, κάτι που σημαίνει ότι μια πολυεθνική έχει κίνητρο να διαθέτει τα δικά της είδη σε πιο ανταγωνιστικές τιμές.
Τέταρτον, στην Ελλάδα προμηθευτές και λιανέμποροι συνεχίζουν να διαθέτουν μεγάλο μέρος των προϊόντων και ειδικά αυτά που σχετίζονται με την ατομική υγιεινή και με τα προϊόντα φροντίδας του νοικοκυριού σε προσφορά, διότι έτσι εκπαίδευσαν τους καταναλωτές εδώ και πολλά χρόνια και ειδικά σε συνθήκες μειωμένης ζήτησης λόγω πληθωρισμού δεν μπορούν να σταματήσουν. Αποτέλεσμα: κρατούν τις ονομαστικές τιμές ψηλά για να είναι τον μισό χρόνο στο ράφι με μειωμένη τιμή.
Πέμπτον, σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία και την Ισπανία, το οργανωμένο λιανεμπόριο ελέγχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις εκπτωτικές αλυσίδες (discounters), με συνέπεια να συμπαρασύρουν προς τα κάτω και τις τιμές των επωνύμων.
Εκτον, καθοριστικός παράγοντας για τις αποκλίσεις των τιμών σε όμοια προϊόντα είναι ο ΦΠΑ. Στην Ελλάδα παρά το αίτημα καταναλωτών και φορέων της αγοράς για μείωση των συντελεστών, έστω στα βασικά τρόφιμα, η κυβέρνηση απέφυγε να το ικανοποιήσει, φοβούμενη το δημοσιονομικό κόστος. Ετσι, οι συντελεστές ΦΠΑ στην Ελλάδα παρέμειναν στο 13% και 24%, με τη χώρα να μοιάζει μόνο σε αυτό το σημείο με «Δανία του Νότου».
Υπάρχουν πάντως και δύο μύθοι σχετικά με τις αιτίες των ακριβών προϊόντων των πολυεθνικών στην Ελλάδα: πρώτον, ότι τα προϊόντα πωλούνται ακριβότερα στην Ελλάδα διότι βρίσκεται μακριά από τα κέντρα παραγωγής. Από την έρευνα της Ε.Α. για τα απορρυπαντικά προέκυψε ότι η Ελλάδα με την Κύπρο έχουν μεγάλη διαφορά στις τιμές τους (η Κύπρος έχει φθηνότερες τιμές), παρότι για τη μεταφορά του προϊόντος στην Κύπρο πιθανώς να χρειάζεται επιπλέον κόστος λόγω γεωγραφικής τοποθεσίας.
Δεύτερον, στην Ελλάδα είναι ακριβότερα τα προϊόντα λόγω της μικρής συσκευασίας. Και πάλι από την έρευνα της Ε.Α. προέκυψε ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στην ομάδα χωρών που έχουν υψηλές τιμές ανεξαρτήτως του μεγέθους της συσκευασίας. Μάλιστα, όσο πιο μικρή είναι η συσκευασία τόσο υψηλότερη είναι η τιμή ανά τεμάχιο (στις κάψουλες). Στη συσκευασία των 14 τεμαχίων η τιμή ανά τεμάχιο είναι 0,66 ευρώ, ενώ σε αυτή των 54 τεμαχίων 0,44 ευρώ. Σε άλλες χώρες, αντιθέτως, όπως για παράδειγμα στην Ολλανδία, η τιμή ανά τεμάχιο δεν διαφοροποιείται.
