Ντατσής Χάρης
Φυσικοθεραπευτής-Κινησιοθεραπευτής
Ο παγωμένος ώμος – Συμφητική θυλακίτιδα είναι μία παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επώδυνη δυσκαμψία και αίσθημα βάρους στην περιοχή. Σύμφωνα με έρευνες αναφέρεται στο 2 με 5% του γενικού πληθυσμού, με μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης στις γυναίκες. Ο ασθενής εκτός από τον πόνο εμφανίζει και γενικευμένη μείωση του εύρους κίνησης του ώμου προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ο παγωμένος ώμος οφείλεται σε φλεγμονή και ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου του ώμου. Σαν αποτέλεσμα ο ασθενής πονάει και δεν μπορεί να εκτελέσει ακόμα και τος ποιο απλές δραστηριότητες της καθημερινότητάς του.
Ο παγωμένος ώμος μπορεί να είναι πρωτοπαθής (αγνώστου αιτιολογίας) ή δευτεροπαθής. Ένα από τα πιο συχνά δευτεροπαθή αίτια είναι ο σακχαρώδης διαβήτης. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν παγωμένο ώμο από ότι ο γενικός πληθυσμός. Οι ασθενείς με αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη έχουν ακόμα μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν. Eπιδημιολογικά αναφέρεται στο 2 με 5 % του γενικού πληθυσμού, με μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης στις γυναίκες.
Συμπτώματα παγωμένου ώμου
Τα συμπτώματα του παγωμένου ώμου μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και χωρίζονται σε τρία στάδια. Κάθε στάδιο μπορεί να διαρκέσει από λίγους μήνες έως ένα χρόνο.
Στάδιο 1: φλεγμονώδες επώδυνο στάδιο. Ο ασθενής αισθάνεται βαθύ πόνο και μία σταδιακή μείωση τις κινητικότητας του ώμου.
Στάδιο 2: Το στάδιο του παγώματος (block-freezing). Ο πόνος μειώνεται αλλά η δυσκαμψία & το εύρος κινησης επιδεινώνεται και τελικά σταθεροποιείται. Στο στάδιο του ‘’freezing’’, τα συμπτώματα κρατούν για τρεις με εννέα μήνες και συνοδεύονται από πόνο, ο οποίος εμφανίζεται κυρίως κατά την διάρκεια της νύχτας. Η κινητικότητα αρχίζει να μειώνεται αισθητά, ενώ ο πόνος και η δυσκαμψία ενοχλούν πλέον εμφανώς τον ασθενή. Ο ασθενής έχει ελάχιστη κινητικότητα Με αποτέλεσμα να μην έχει τη δυνατότητα να κάνει απλές καθημερινές κινήσεις όπως να αδυνατεί να ανοίξει ένα ψηλό ντουλάπι ή να κουμπώσει ένα στηθόδεσμό κ.α
Στάδιο 3: Το στάδιο της αποκατάστασης. Σταδιακή βελτίωση της κινητικότητας
ShutterstockΗ θεραπεία για τον παγωμένο ώμο
Σε πρώτη φάση η θεραπεία του παγωμένου ώμου είναι συντηρητική, και όχι χειρουργική. Αρχικά και συντηρητικά η φυσικοθεραπεία έχει τον πρώτο λόγο με στόχο να μειώσει τον πόνο και να αυξήσει το εύρος κίνησης.Βασικό ρόλο στην θεραπεία έχουν οι χειρισμοί με τα χέρια (Manual therapy)του φυσικοθεραπευτή, που προϋποθέτουν άριστη θεωρητική κατάρτιση, εμπειρία, υπομονή και επιμονή. Η καλή επικοινωνία με τον ασθενή το εξατομικευμένο αποκατάστασης η ψυχολογική υποστήριξη και η ορθή καθοδήγηση από τον θεράποντα αποτελεί βασικό κλειδί για την γρήγορη επάνοδο, καθώς η αποκατάσταση πρέπει να συνεχίζεται και στο σπίτι από τον ίδιο τον ασθενή.Όσο πιο σύντομα ο ασθενής επισκεφτεί τους ειδικούς κατά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων αυξάνει τις πιθανότητες μιας επιτυχούς συντηρητικής αντιμετώπισης. Ένα σύνηθες πρόβλημα που συναντάμε στους ασθενείς μας, είναι ότι προσπαθούν ανεπιτυχώς να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τα πρώτα στάδια της πάθησης, με αποτέλεσμα να χάνουν πολύτιμο χρόνο και δυσκολεύουν την επιτυχή έκβαση της θεραπείας. Τέλος, πάντα σε συνεννόηση με τον ορθοπαιδικό, μια φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της φλεγμονής διευκολύνοντας την θεραπεία.
Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, υπάρχει η δυνατότητα χειρουργικής αντιμετώπισης (αρθροσκοπικά).
Πρόληψη
Η πάθηση δυστυχώς δεν είναι προβλέψιμη, καθώς τα ακριβή αίτια δεν είναι ακόμα πλήρως εξακριβωμένα. Προφανώς η σωστή θεραπευτική άσκηση για την ενδυνάμωση της ωμικής ζώνης αλλά και γύρω από αυτή μπορούν να μειώσουν κάποιους παράγοντες παθογένειας, όπως για παράδειγμα κάποιο μικροτραυματισμό. Η σωστή εργονομία στον χώρο εργασίας αλλά βεβαίως και στο σπίτι στην καθημερινότητα μειώνουν τις πιθανότητες να παρουσιαστεί ο παγωμένος ώμος όπως επίσης τα σωστά κινητικά πρότυπα στην άθληση του κάθε ανθρώπου επαγγελματία ή ερασιτέχνη .
Η πρόληψη είναι ο καλύτερος σύμμαχός μας.
