Σαν σήμερα 16 Μαΐου, το 1969, το διαστημικό σκάφος Venera 5 εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ με κατεύθυνση τον πλανήτη Αφροδίτη. Λίγα 24ωρα αργότερα ακολούθησε το Verona 6 -μια δίδυμη επί της ουσίας αποστολή- καθώς οι Σοβιετικοί ήταν αποφασισμένοι να επιτύχουν την απόκτηση δεδομένων από τον δεύτερο σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Η Αφροδίτη είναι ο πιο εύκολα προσεγγίσιμος πλανήτης του ηλιακού συστήματος για αποστολές από τη Γη. Με τη σημερινή τεχνολογία, το ταξίδι διαρκεί περίπου τέσσερις μήνες. Έτσι, υπήρξε στόχος πολλών μη επανδρωμένων εξερευνητικών διαστημικών αποστολών κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση, όμως το ενδιαφέρον ατόνησε κάπως, όταν διαπιστώθηκαν οι ακραίες συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνειά της.
Η πρώτη επιτυχημένη αποστολή ήταν ο Mariner 2 των Αμερικανών, που έστειλε τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες από την Αφροδίτη το 1962, στη διάρκεια ενός περάσματος κοντά από τον πλανήτη. Ακολούθησε η σειρά Venera των Σοβιετικών, που μπήκαν αποφασιστικά στη «μάχη» του διαστήματος.
Η ΕΣΣΔ προχώρησε σε αλλεπάλληλες αποστολές διαστημικών σκαφών στην Αφροδίτη, με πρώτη το Venera 1 το 1961, με το οποίο η επικοινωνία χάθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ακολούθησαν κάποια χρόνια βελτιώσεων και μετατροπών και το Venera 2 εκτοξεύθηκε το 1965. Το διαστημικό σκάφος κατάφερε να προσεγγίσει τον πλανήτη, ωστόσο δεν κατέστη δυνατό να εκπέμψει δεδομένα. Πέτυχε όμως το πρώτο fly by για τους Σοβιετικούς. Λίγες μόλις ημέρες αργότερα ακολούθησε το Venera 3 με στόχο να εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης. Αν και σε αυτήν την περίπτωση οι επικοινωνίες χάθηκαν, επιπλέον το σκάφος συνετρίβη στον πλανήτη -κάτι που το καθιστά το πρώτο διαστημικό σκάφος που συνετρίβη σε άλλον πλανήτη.
Ακολούθησε νέος γύρος βελτιώσεων και το Venera 4, που εκτοξεύτηκε στις 12 Ιουνίου 1967, έγινε ο πρώτος διαστημικός ανιχνευτής που εξέπεμψε με επιτυχία δεδομένα από το εσωτερικό της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης. Όπως απεδείχθη η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ήταν ένα μίγμα από διοξείδιο του άνθρακα, με χαμηλά ποσοστά αζώτου, οξυγόνου και υδρατμών.
Το ηθικό των Σοβιετικών αναπτερώθηκε από την επιτυχία και όταν εκτόξευσαν, στις 16 Μαΐου 1970, από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ το Venera 5 προς τη σκοτεινή πλευρά της Αφροδίτης, μαζί με τα επιστημονικά όργανα για την ανάλυση της ατμόσφαιρας -ενδεχομένως ακόμη και του εδάφους εάν κατάφερνε να προσεδαφιστεί-, έστειλαν μαζί ένα μετάλλιο που έφερε το κρατικό εθνόσημο της Σοβιετικής Ένωσης και ένα ανάγλυφο πορτραίτο του Λένιν.
Το Venera 5 είχε βελτιωμένη σχεδίαση -κυρίως σε ό,τι αφορά τα αλεξίπτωτα- ώστε να καταφέρει να προσεγγίσει τον πλανήτη, αν όχι να προσεδαφιστεί σε αυτόν. Πράγματι, το Venera 5, μαζί με τα σοβιετικά ενθύμια, κατάφερε να λειτουργήσει περίπου 50 λεπτά μέσα στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, πριν «υποκύψει» στην υψηλή πίεση και θερμοκρασία λίγα χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη.
Η πρώτη ομαλή προσεδάφιση στον πλανήτη έγινε με το Venera 7 του 1970. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν να στέλνουν διαστημικούς ανιχνευτές της σειράς Venera στην Αφροδίτη έως και το 1983, κάνοντας αναλύσεις του εδάφους και της ατμόσφαιρας και καταγράφοντας φωτογραφίες της επιφάνειας -για πρώτη φορά με το Venera 9 του 1975. Τα στοιχεία που συνέλεξαν τα σοβιετικά σκάφη είναι πολύτιμα, καθώς ξεκαθάρισαν την εικόνα για τη σύνθεση της ατμόσφαιρας και το ανάγλυφο της επιφάνειας της Αφροδίτης, ενώ αξιοποιούνται ακόμη και σήμερα από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Τα στοιχεία αυτά απέδειξαν ότι αν και ο πλανήτης έχει το κατάλληλο μέγεθος -οριακά μικρότερος από τη Γη- και ονομάζεται «αδελφή της Γης» για τον λόγο αυτόν, εν τούτοις οι ομοιότητες σταματούν εκεί, καθώς η Αφροδίτη έχει δηλητηριώδη ατμόσφαιρα, καθώς καλύπτεται από πυκνά νέφη διοξειδίου του άνθρακα και διοξειδίου του θείου και η πίεση και θερμοκρασία στην επιφάνεια της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες της Γης -όπως άλλωστε διαπίστωσε από πρώτο χέρι και το ανάγλυφο πορτραίτο του Λένιν.
Πηγή:athensvoice.gr
