Συνήθως τέτοια αιματοβαμμένα γεγονότα τα συναντάμε σε άλλες χώρες. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες το μακελειό που προκάλεσαν οι εθνοφρουροί του Οχάιο στο Πανεπιστήμιο του Κεντ ήταν κάτι πρωτόγνωρο και σοκαριστικό. Είναι ίσως το πιο κρίσιμο σημείο καμπής για την κοινωνική νομιμοποίηση του πολέμου στο Βιετνάμ αφού ακόμα και φανατικοί οπαδοί του τότε προέδρου της χώρας Ρίτσαρντ Νίξον στράφηκαν εναντίον του. Τέσσερις φοιτητές έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 11 τραυματίστηκαν από τα πυρά των εθνοφρουρών που πυροβολούσαν στο ψαχνό, δίχως να υπολογίζουν τις συνέπειες.
Το μακελειό στο πανεπιστήμιο του Κεντ
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 στα αμερικάνικα πανεπιστήμια επικρατούσε αναβρασμός με τους φοιτητές να διαμαρτύρονται για να τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Η αμερικανική κοινωνία είχε χωριστεί στη μέση. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο το χάσμα μεγάλωνε. Ήταν πολλοί εκείνοι που προειδοποιούσαν πως αργά ή γρήγορα, με την ένταση που υπήρχε, θα συνέβαινε το κακό αλλά κανείς δεν τους άκουσε.
Η αστυνομία γρήγορα διαπιστώνει πως δεν μπορεί να ελέγξει την διαδήλωση και προκειμένου να ζητήσει ενισχύσεις, «εφευρίσκει» επεισόδια λέγοντας πως φοιτητές επιτέθηκαν σε περιπολικά και προκάλεσαν ζημιές ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα άναβαν πυροτεχνήματα και διέκοπταν την κυκλοφορία τον οχημάτων. Την ίδια ώρα ο δήμαρχος του Κεντ, Λιρόι Σάτρομ, κήρυξε την πόλη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, δίνοντας εντολή μεταξύ άλλων σε όλα τα μπαρ της πόλης να κλείσουν, ενώ ζήτησε τη βοήθεια του κυβερνήτη του Οχάιο Τζέιμς Ρόουντς. Αυτό εξόργισε τους φοιτητές οι οποίοι συμμετείχαν μαζικά στις διαδηλώσεις. Η κατάσταση γρήγορα ξέφυγε από κάθε έλεγχο με γενικευμένες συγκρούσεις. Την επόμενη μέρα ο δήμαρχος ζήτησε από τον κυβερνήτη να στείλει την Εθνοφρουρά του Οχάιο προς αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή, η οποία πράγματι έφτασε στην πανεπιστημιούπολη το βράδυ της 2ας Μάη, την ώρα που διαδηλωτές πυρπολούσαν το κτίριο Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών του πανεπιστημίου.
Την επόμενη ημέρα η κατάσταση έδειξε να εκτονώνεται αλλά στην πραγματικότητα ήταν η ηρεμία πριν την καταιγίδα. Οι πρυτανικές αρχές, σε μια σπασμωδική κίνηση, απαγορεύουν την διαδήλωση της 4ης Μάη. Περίπου 3000 φοιτητές και άλλοι συμμετέχοντας αγνόησαν την απαγόρευση. Η συγκέντρωση ήταν απολύτως ειρηνική μέχρι που ο στρατηγός της Εθνικής Φρουράς Ρόμπερτ Κάντερμπέρι έδωσε εντολή στους διαδηλωτές να διαλυθούν. Οι φοιτητές αρνήθηκαν πετώντας πέτρες στους Εθνοφρουρούς.
Ο Κάντερμπερι έδωσε διαταγή στους άντρες να γεμίσουν τα όπλα τους και να πετάξουν δακρυγόνα στο πλήθος. Οι Εθνοφρουροί επιχείρησαν να περικυκλώσουν τους διαδηλωτές σε ένα γήπεδο αλλά ουσιαστικά εγκλωβίστηκαν οι ίδιοι ανάμεσα σε οργισμένους διαδηλωτές. Και τότε έγινε το κακό. Άνοιξαν πυρ κατά των φοιτητών. Μέσα σε 13 δευτερόλεπτα έπεσαν 70 πυροβολισμοί, από τους οποίους έπεσαν νεκροί οι Τζέφρι Μίλερ, Άλισον Κροζ, Σάντρα Σόιερ και Γουίλιαμ Σρέντερ ο οποίος χτυπήθηκε πισώπλατα ενώ προσπαθούσε να γλιτώσει.
Μπροστά στο μακελειό η αμερικανική κοινωνία παγώνει αλλά ταυτόχρονα εκατοντάδες κολέγια, γυμνάσια και πανεπιστήμια προχωράνε σε μια πρωτοφανή μαθητική απεργία με τη συμμετοχή περισσότερων από 4.000.000 μαθητών και φοιτητών η οποία αποτέλεσε ορόσημο στον αντιπολεμικό αγώνα της εποχής! Ταυτόχρονα περίπου 450 πανεπιστήμια βρέθηκαν υπό κατάληψη από αντίδραση στα γεγονότα. Χαρακτηριστικό ήταν το πανό στην κατάληψη του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που έγραφε: «Δεν μπορούν να μας σκοτώσουν όλους».
Όταν ο Νιλ Γιανγκ έγραψε το «Ohio» ένα ροκ τραγούδι διαμαρτυρίας
Μια από τις εμβληματικότερες μορφές της ροκ, ο Καναδός τραγουδοποιός και κιθαρίστας, Νιλ Γιανγκ την ημέρα του μακελειού στο Κεντ, βρισκόταν στο Λος Άντζελες. Συγκλονισμένος και οργισμένος από αυτά που έβλεπε και μάθαινε, κάθεται, πιάνει την κιθάρα του και αρχίζει να γράφει ένα τραγούδι. Μερικές ημέρες αργότερα το έχει έτοιμο και μπαίνει στο στούντιο για να το γράψει. Μαζί του είναι οι Ντέιβιντ Κρόσμπι, Στέφεν Στιλς και Γκράχαμ Νας. Οι τέσσερις τους αποτελούσαν τους Crosby, Stills, Nash & Young ή CSN&Y, ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ μουσικής. Η ηχογράφηση δεν κράτησε παρά λίγες ώρες και στις αρχές Ιουνίου το τραγούδι κυκλοφόρησε σε σινγκλ, φθάνοντας στο Νο14 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών.
Όπως ήταν φυσικό, οι σκληροπυρηνικοί υπέρ του πολέμου στο Βιετνάμ δεν άκουσαν με καθόλου καλό… αυτί το τραγούδι του Γιανκ και έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να το «θάψουν». Πολλοί εμπορικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αρνήθηκαν να παίξουν το τραγούδι, λόγω των αναφορών του στις ευθύνες του προέδρου Νίξον για το μακελειό στο Κεντ. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως το «Ohio» έγινε επιτυχία γιατί αγκαλιάστηκε από τον φοιτητόκοσμο και από τη νεολαία των ΗΠΑ που το μετέτρεψαν σε ένα τραγούδι – σύμβολο κατά του πολέμου στο Βιετνάμ.
Το τραγούδι δεν μπήκε σε κάποιο άλμπουμ του συγκροτήματος, παρά μόνο στο διπλό live Four Way Street (1971) και στη συλλογή So Far (1974). Επίσης, στη συλλογή Decade (1977) και στο Live at Massey Hall (2007) του Νιλ Γιανγκ. Τον Δεκέμβριο του 2004, επιλέχτηκε στην 395η θέση στον περίφημο κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 κορυφαία τραγούδια όλων των εποχών.
Αξίζει να σημειωθεί πως, ανάμεσα στους πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα που έχουν διασκευάσει το «Ohio» βρίσκεται το μουσικό συγκρότημα Devo τα μέλη του οποίου κατάγονταν από το Οχάιο. Δύο, μάλιστα, από αυτά, οι Τζέρι Καζάλε και Μαρκ Μάδερσμπο, ήταν φοιτητές στο Κεντ την εποχή του μακελειού και ειδικά ο Καζάλε ήταν ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες ενώ ήταν φίλος με δύο από τα θύματα.
Ίσως, αυτό τον έκανε στην αρχή να διατηρήσει μια εχθρική στάση απέναντι στο τραγούδι αλλά και τον Νιλ Γιανγκ το οποίο αφού χαρακτήρισε «χίπι» τον κατηγόρησε ότι εκμεταλλεύτηκε μια τραγωδία για να κάνει μια αρπαχτή και να βγάλει λεφτά. Όταν τα χρόνια πέρασαν, ωστόσο, ο Καζάλε αναθεώρησε την αποχή του και ζήτησε έμπρακτα συγγνώμη για τα όσα είχε πει, συμπεριλαμβάνοντας μια διασκευή του «Ohio» στο άλμπουμ When Pigs Fly: Songs You Never Thought You’d Hear που κυκλοφόρησε το 2002.
Πηγή:reader.gr
