Επιστρέφουν μετά από 100 χρόνια στον τόπο τους, την ηπειρωτική χώρα της Νότιας Αυστραλίας, τα μπετόνγκ – σπάνια και πολύ χαριτωμένα μαρσιποφόρα που μοιάζουν με καγκουρό αλλά έχουν μέγεθος σχεδόν κουνελιού.
Τα σπάνια αυτά ζώα, τα οποία πηδούν με τα οπίσθια πόδια τους όπως τα κανονικού μεγέθους καγκουρό, κατοικούσαν σε μεγαλύτερο από 60% ποσοστό της Αυστραλίας πριν πέσουν θύματα των γατών, των αλεπούδων και της αποψίλωσης της γης μετά τον ευρωπαϊκό εποικισμό πριν από δύο και πλέον αιώνες.
Οι επιστήμονες της άγριας ζωής απελευθέρωσαν 120 από τα ζώα μέσα σε δύο χρόνια προκειμένου να δουν αν μπορούν να επιβιώσουν έξω από κλουβιά ή νησιά που προστατεύονται από θηρευτές, και έτσι τα σπάνια αυτά καγκουρό «τσέπης» επιστρέφουν στη χερσόνησο Γιορκ της Νότιας Αυστραλίας.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η μεταφορά τους στον τόπο τους ευδοκιμεί. Μάλιστα, δήλωσαν πως είχαν παγιδεύσει 85 μπετόνγκ, καταλήγοντας στο ότι το 40% από αυτά ήταν νέα ζώα που γεννήθηκαν στη χερσόνησο και 42 από τα 45 θηλυκά είχαν μικρά στη θήκη τους.
«Είναι φανταστικό να βλέπουμε τόσα πολλά νέα ζώα στον πληθυσμό», δήλωσε ο Ντέρεκ Σάντοου, οικολόγος του συμβουλίου του τοπίου της Βόρειας Γιορκ της Αυστραλίας.
Να αναφερθεί επίσης το γεγονός ότι από δεκάδες εκατομμύρια πριν από τον αποικισμό, τα μπέτονγκ υπολογίζονται πια σε περίπου 12.000 έως 18.000.
«Μίνι-καγκουρό με στεροειδή»
Αρωγός στην όλη προσπάθεια στάθηκε και ένα εντατικό πρόγραμμα ελέγχου γατών και αλεπούδων, δήλωσε ο Σάντοου, και συμπλήρωσε πως τα μικρά ζώα παίζουν μεγάλο ρόλο στο περιβάλλον της Αυστραλίας, δήλωσε στο AFP.
«Είναι ένα μικρό καγκουρό που το μέγεθος του φτάνει μέχρι αστραγάλου, ένα μίνι καγκουρό σε στεροειδή αν θέλετε. Έχουν πολύ δυνατά πίσω πόδια, κουβαλούν τα μικρά τους στη θήκη τους, όπως κάνει ένα καγκουρό, αλλά είναι μόνο ενάμισι κιλό», εξήγησε ο Σάντοου.
«Είναι μικρά μόνο, αλλά τριγυρίζουν μέσα στους θάμνους, δημιουργούν τις μικρές φωλιές τους από κάτω σε πυκνή βλάστηση», είπε.
«Σκάβουν πολύ. Ένα μικρό μπετόνγκ μπορεί να μετακινήσει τόνους χώματος το χρόνο. Έτσι σκάβουν στο έδαφος, δημιουργούν μικρά μικροενδιαιτήματα για τη διείσδυση του νερού ώστε να εγκατασταθούν οι σπόροι. Και έτσι είναι πολύ σημαντικά για το οικοσύστημα».
» Από τότε που ο αριθμός τους αποδεκατίστηκε από τις γάτες και τις αλεπούδες, κανένα άλλο πλάσμα δεν μπόρεσε να αναπαράγει τον ρόλο τους στο να κάνουν το αυστραλιανό τοπίο κατοικήσιμο για άλλα άγρια ζώα», είπε.
«Φρικτή ανατροφή»
Κάτι ακόμα που αξίζει να αναφερθεί είναι ένας ακόμα ιδιαίτερος μηχανισμός που διαθέτουν τα θηλυκά. Συγκεκριμένα, τα θηλυκά φαίνεται να πετούν τα μικρά τους από τις θήκες τους με την ελπίδα να ξεφύγουν, ενώ το αρπακτικό στοχεύει τους απογόνους τους. «Ακούγεται σαν φρικτή ανατροφή, αλλά είναι πραγματικά επιτυχημένη», δήλωσε ο Σάντοου.
Ο Σάντοου σημείωσε επίσης ότι αυτά τα ζώα αναπαράγονται γρήγορα δεδομένου ότι συχνά έχουν έμβρυα έτοιμα να τα τοποθετήσουν στη θήκη όταν τα μικρά τους φεύγουν φυσιολογικά ή πεθαίνουν.
«Μπορούν ουσιαστικά να έχουν το μωρό τους έτοιμο να φύγει στην πίσω τσέπη τους και στη συνέχεια να το αντικαταστήσουν. Και στη συνέχεια, μέσα σε λίγες εβδομάδες, μπορούν να επιστρέψουν στο ίδιο στάδιο».
» Ελπίζουμε πραγματικά ότι το βουρτσίσιο μπετόνγκ είναι ένα από τα πρώτα από τα πολλά είδη που μπορούμε να επαναφέρουμε και να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση του οικοσυστήματος της Αυστραλίας», δήλωσε ο Σάντοου.
