Στην υπόθεση που έχει προκύψει από εχθές, για το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του Γιάννη Βαρουφάκη σε περίπτωση πρόκλησης οικονομικής ασφυξίας από τους δανειστές, δεν με εκπλήσσει ο παραλογισμός από τα διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε αλλά η απαράδεκτη στάση κάποιον συντρόφων-ισσών.
Δεν συζητώ το προφανές, δηλαδή πως ο εκάστοτε ΥΠ.ΟΙΚΟΝ όταν βρίσκεται σε οικονομικό πόλεμο πρέπει να έχει σχέδια αντιμετώπισης κάθε πιθανού σεναρίου έστω και με “ανορθόδοξους” τρόπους. Με απασχολεί πως άτομα που ανήκουν στο κόμμα μας, όποια φορά εκφράστηκε κάποια γνώμη η οποία φαινόταν ριζοσπαστική, από μέλη μας, αμέσως είτε το κατήγγειλαν είτε κρατούσαν αποστάσεις.
Με αποτέλεσμα να ξορκίζουμε οποιαδήποτε εναλλακτική λύση. Να θυμηθώ την δήλωση του Μανώλη Γλέζου για τον εσωτερικό δανεισμό ή του Δημήτρη Στρατούλη για αξιοποίηση των καταθέσεων μέσα από την εθνικοποίηση των τραπεζών για την “ανοικοδόμηση” της χώρας;
Σύντροφοι και συντρόφισσες δεν μπορούμε να πάμε πουθενά εάν στεκόμαστε φοβικοί απέναντι στους κολαούζους του συστήματος, αρνούμενοι να προετοιμάζουμε τον λαό…
ΥΓ Δεν τους ενοχλεί πως η “ανεξάρτητη” Γ.Γ.Ε είναι εξαρτώμενη από τις Βρυξέλλες, αλλά πως ο ΥΠ.ΟΙΚΟΝ προσπάθησε να βρει τρόπους να αποκτήσει τον έλεγχο για να χειριστεί μια έκτακτη κατάσταση…
